เพ่งโทษคนอื่นห่างไกลการพ้นทุกข์



ปรวชฺชานุปสฺสิสฺส     นิจฺจํ อุชฺฌานสญฺญิโน
อาสวา ตสฺส วฑฺฒนฺติ     อารา โส อาสวกฺขยา.

อาสวะทั้งหลายย่อมเจริญแก่บุคคลนั้น 
ผู้คอยดูโทษของบุคคลอื่น 
ผู้มีความมุ่งหมายในอันยกโทษเป็นนิตย์,
บุคคลนั้น เป็นผู้ไกลจากความสิ้นไปแห่งอาสวะ.

อรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท มลวรรคที่ ๑๘

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น