จุดมุ่งหมายของการปฏิบัติธรรม



          การปฏิบัติธรรมนั้นมิใช่การปฏิบัติเพื่อได้อะไรมันเป็นไปเพื่อความออกจากทุกข์ใจต่างหาก เป็นเรื่องตนเห็นจิตตนซึ่งภาษาธรรมเรียกว่า "ปัจจัตตัง"

          1.อยู่กับกิเลสได้โดยใจไม่เป็นทาสของกิเลส
          2.อยู่กับทุกข์กาย โดยไม่ทุกข์ใจ
          3.อยู่กับงานวุ่นโดยใจไม่วุ่น
          4.อยู่กับการรีบด้วยใจสบาย
          5.อยู่กับความสมหวังและความผิดหวังได้โดยใจไม่ทุกข์อีกต่อไป
          6.อยู่กับโลกได้ด้วยใจเป็นธรรม กายส่วนกายใจส่วนใจแต่อาศัยกันอยู่เท่านั้นเอง
          7.อยู่กับหน้าที่โดยไม่ยึดหน้าที่ เพียงแต่จะทำหน้าที่นั้น ให้ดีที่สุดเท่าที่ตนจะทำได้ในขณะปัจจุบัน นั้นเท่านั้นเอง ที่ทำไม่ได้ก็ปล่อยไป

                                                                                       หลวงตาม้า (วรงคต) วิริยธโร

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น