ใครๆ มักเข้าใจว่า
การตรัสรู้คือการบรรลุภาวะจิตใหม่
ราวกับภาวะนั้นเป็นเป้าหมายให้เข้าถึง
หรือเป็นสิ่งนอกกายที่ต้องขวนขวายให้ได้มา
.
แต่พระพุทธเจ้าทรงเห็นว่า
จิตที่ยึดมั่นถือมั่นของพระองค์
นั่นแหละคือปัญหา
ที่ผ่านมาทรงมองเห็นความจริง
กลับหัวกลับหางไปหมด
.
หลังจากพยายามควบคุมจิต
และปฏิเสธความจำเป็นพื้นฐาน
ของร่างกายมาหลายปี
พระองค์ทรงตัดสินพระทัยไม่พยายาม
ที่จะได้มาซึ่งการตรัสรู้
หากเพียงแต่นั่งมองจิตให้เห็นว่า
จะเรียนรู้อะไรได้บ้างจากการสังเกต
สิ่งที่เกิดขึ้น ณ ปัจจุบัน
พระองค์ทรงทำเยี่ยงนี้ขณะประทับอยู่ใต้ต้นโพธิ์
และได้พบว่า ธรรมชาติแท้จริงของเรานั้น
ตื่นรู้อยู่แล้ว บริบูรณ์อยู่แล้วอย่างที่มันเป็น
และแท้จริงแล้วสิ่งที่ทรงแสวงหา
ก็มีอยู่แล้วในพระองค์เอง
.
ปัญญาที่พระพุทธองค์ทรงค้นพบ
เป็นสิ่งง่ายๆ แต่ยากที่จะรับได้
คำสอนของพระองค์ทำให้เรารู้ว่า
มีส่วนหนึ่งของตัวเราซ่อนอยู่เงียบๆ
โดยที่เราไม่รู้ นี่คือความย้อนแย้ง
อย่างยิ่งในวิถีพุทธ
ที่ว่าเราฝึกฝนเพื่อจะได้รู้สิ่งที่มีอยู่แล้วในตน
ดังนั้นจึงไม่ได้เข้าถึงสิ่งใด
ไม่ได้ได้มาซึ่งสิ่งใด ไม่ได้ไปสู่ที่ใด
เราแสวงหาเพื่อเปิดเผย
สิ่งที่มีอยู่แล้วตรงนั้นเสมอมา
ท่านมิงจูร์ รินโปเช
จากหนังสือ “รักโลก”
Image by oasis502 from pixabay
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น