“ทุกข์” ควร “กำหนดรู้”
ไม่ใช่ปฏิบัติแล้ว หมดทุกข์
ทุกข์หมดไปไม่เป็น
เมื่อกายกับจิตยังอาศัยกัน
ทุกข์ของขันธ์ยังมีตลอดเวลา
แต่จิตที่จะไปติดข้องที่จะไปยึดถือ
ไปลุ่มหลง ว่าทุกข์ให้โทษแก่เรา
อย่างนั้นอย่างนี้ ควรจะให้มันหายออกไป..
ผู้ที่ไป “รู้ทุกข์” เป็นทุกข์หรือไม่ นั่นแหละ
เป็นเรื่องที่ “ควรกำจัด”
เป็นเรื่องที่ควร “ปฏิบัติ”
เพื่อทราบตามความเป็นจริง
ทุกข์คือเวทนาตัวหนึ่ง
“จิต” ผู้มา “รู้” ก็เป็นอีกอันหนึ่ง
ไม่ใช่เวทนา ที่เกิดขึ้นแล้วดับไป
ความรู้นี้ จะเป็นสุขก็ตาม
เป็นทุกข์ก็ตาม เฉยๆ ก็ตาม
“จิต” มัน “รู้” ตื่นอยู่ หลับอยู่ มันก็ “รู้”
นี่คือเรื่องของ “จิต”
พระอาจารย์สิงห์ทอง ธัมมวโร
Image by RyanMcGuire from pixabay
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น