ผู้ปฏิบัติที่หลงอยู่ในสมถะ
คือ หลงอยู่ในฌาน ท่านว่าสมาธิหัวตอ
หมายความ ว่า...มันไม่งอกเงยขึ้น
เพราะมันหลงแต่ความสุข
โดยมาก ไม่รู้หนทางที่แน่นอน
จึงถือเอาความสุขของฌาน เป็นใหญ่
เพราะสบายดี แต่...ไม่พ้นทุกข์
.
การดำเนินมหาสติปัฏฐาน
มีกายานุปัสสนาสติปัฏฐาน เป็นต้น
พิจารณาถึงอนิจจลักษณะ
คือลักษณะที่ไม่แน่นอน
ทุกขลักษณะ คือลักษณะของความทุกข์
อนัตตลักษณะ คือลักษณะที่ไม่มีตัวตน
ให้เห็นจริงขึ้นภายในจิตนั้น...
จิตนั้น...
ก็จะดำเนินเข้าสู่อริยสัจจ์ เข้าสู่องค์มรรคในที่สุด
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
Photo by Ricardo Gomez Angel on Unsplash
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น