อยู่กับสมมุติ
แต่ไม่หลงสมมุติ
จึงจะอิสระ
คนเราอยู่กับสมมุติได้
โดยที่ไม่ต้องหลงสมมุติ
นั่นคือ การรู้ตื่น (ตื่นรู้)
เปรียบดั่งเราหายใจ
แม้เราไม่มีตัวเองในการหายใจ
ธรรมชาติของการหายใจก็ยังทำงานอยู่
แม้เราเดินแบบไม่มีผู้เดิน
การเดินก็นำเราสู่เป้าหมายได้
การอยู่กับสมมุติอย่างไม่ยึดสมมุติ
ทำให้เรามีอิสระท่ามกลาง
และเป็นหนทางตื่นรู้ในตัวเอง
การปฎิบัติทั้งปวงเพื่อเอาผลการตื่นรู้
ที่สามารถประจักษ์ชัดในตนเองแท้จริงได้
ตื่นทางปัญญา จิตกลับสู่เดิมแท้
(อิโตมิ จัง)
Photo by Joe Green on Unsplash
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น