เวลาเราปฏิบัติ มันไม่เบาใจ
เพราะ จะเอาท่าเดียว
ลองปรับใหม่ ปฏิบัติไม่เอาอะไร
เดิน.. รู้ตัวแบบไม่เอาอะไร
นั่ง.. รู้ตัวแบบไม่เอาอะไร
พอใจไม่เอาอะไรๆ มันก็จะคลายจากตัณหา
ตัณหาจางคลายใจก็จะเริ่มเบาขึ้น
แต่ที่มันหนักเพราะ จะเอา
ยิ่งเอา ก็ยิ่งหนัก ยิ่งผลัก ก็ไม่พ้น
ต้องทำใจกลางๆ ว่างๆ ไม่มีตัวไม่มีตน
จึงหลุดจึงพ้นจึงถึงนิพพาน
พระอาจารย์สุรศักดิ์ เขมรังสี
Image by monicore from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น