การปฏิบัติไม่ได้ยากอะไร


การปฏิบัติไม่ได้ยากอะไร
เราแค่อดทนไม่พอกับอารมณ์อันฉูดฉาดนั้น
เรารีบเข้าไปคว้ามันเป็นของเรา
อดทนสักหน่อย เราจะเริ่มเห็นว่ามันไม่ใช่เรา
มันเป็นสักแต่ว่าความรู้สึก
เป็นความรู้สึกอันหนึ่งที่เหมือน
ความรู้สึกที่เรียกว่าดีใจ มีความสุข พอใจ…เหมือนกัน
สักแต่ว่าจะถูกปรุงแต่งไปอีท่าไหน
แต่มันเหมือนกันคือไม่มีสาระอะไร
มันเกิดขึ้นแล้วมันก็จะดับไป
.
ถามตัวเองว่าเคยโกรธมากี่ครั้งแล้วในชีวิต
มันอยู่ตลอดไหม ถ้ามันไม่อยู่ตลอด
ทำไมต้องไปเป็นเจ้าของความโกรธนั้น
เพื่ออะไร เพื่อความมันส่วนตัว หรือเพื่ออะไร
.
เพราะฉะนั้น อะไรก็ตาม
ที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ในกายในใจนี้
หัดที่จะเห็นมันเป็นอีกสิ่งหนึ่ง
เป็นสักแต่ว่าความรู้สึกที่ถูกรู้
เราคือใคร เราเป็นอะไร
เราเป็นคนรู้ คนรู้สิ่งต่างๆ ที่กำลังเกิดขึ้น
ไม่ได้เป็นสิ่งๆ นั้น
เราคือ “ธาตุรู้ที่บริสุทธิ์”
เราเป็นเหมือนกล้องวงจรปิด
รู้เป็นอย่างเดียว ทำอย่างอื่นไม่เป็น
.
ทั้งหมดที่ผมพูด เราเริ่มจากฝึก
ที่จะรู้สึกร่างกาย ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหว
รู้สึก “แค่รู้สึก”
จิตใจขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวก็ “แค่รู้ทัน”
ค่อยๆ ฝึกไป
มันไม่ได้ดีในวันสองวันหรอก
อาศัยเวลา อาศัยความอดทน
อาศัยความต่อเนื่อง
ถ้าเราเป็นคนจริง เราจะได้ของจริง

Camouflage

Image by nandhukumar from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา


 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น