เมื่อความโกรธเกิดขึ้นในจิต
จู่ๆ มันก็คิดถึงคนที่เราโกรธเราเกลียด
ทำให้ใจของเราขุ่นข้องหมองใจ
พึงแผ่เมตตาไปให้กว้างขวาง
อย่าไปเจาะจงบุคคลนั้นบุคคลเดียว
แผ่ให้ทั่วหมดทั้งคนและสัตว์
ทั่วอนัตตาไตรโลกนาถ
ทั่วไปหมดไม่มีประมาณ
เป็นอัปปมัญญาพรหมวิหาร ๔
แผ่ไปจนมีความรู้สึกว่าจิตเยือกเย็น...
ครูบาเจ้าเพชร วชิรมโน
Image by Free-Photos from pixabay
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น