คนดีนั้นคือคนอยู่เหนืออารมณ์


สุขที่เกิดจากการให้อภัยดูแล้วมันจะคล้ายคนแหย คนไม่สู้คน แต่ถ้าเรียนรู้แล้ว
คนแหยนั้นเป็นอีกประเภทหนึ่ง  คือคนโง่ดีๆ นี่เอง ขี้กลัว ไร้สติไร้การให้อภัย
ส่วนคนดีนั้นคือคนอยู่เหนืออารมณ์ ที่โกรธเกลียดคืออยู่เหนือความคิดนั่นเอง 
นั่นเป็นคนซึ่งเข้าใจคนจนกระทั่งอยู่เหนือคน
.
ดังนั้น ไม่มีศัตรูที่เป็นคน  ไม่คิดว่าใครเป็นศัตรู เขาด่า เขาโกง เขาเกลียด 
ไม่รู้สึกว่าเขาเป็นศัตรูที่จะต้องตอบโต้ 
เพราะหนทางของเราในการภาวนานั้น เหมือนกับไปในห้วงอวกาศ 
ในขณะที่คนที่เขารู้สึกว่าเราเป็นศัตรูเขาเพียงเดินดิน 
ดังนั้นมันจะชนกันไม่ได้ จริงหรือเปล่า
เมื่อเขาเป็นปลาเราเป็นนก นกก็ไม่มีเรื่องอะไรของปลา 
แต่ถ้าเราเผลอไป เราเป็นนกอยู่แท้ๆ แล้วโฉบลงไปในน้ำ 
ในที่สุดเราก็ตกเป็นเหยื่อของปลา 
เราไปตอบโต้กับเขา เราก็ตกเข้าไปสู่ระดับของปัญหา
ดังนั้น รักษาหัวใจของตัวเองให้ดี 
อย่าท้อ อย่าระอา อย่าเบื่อ อย่าน้อยใจ เมื่อกระทบกระทั่งกับผู้อื่น
ผู้ที่เดินทางนี้ไม่รู้สึกว่าตัวเองได้หรือเสียอะไร 
คนไม่คบก็ไม่เป็นไร ฟ้าดินรู้
ภาษิตของจีนว่าอย่างนั้น 
เราทำความดีไม่มีใครยกยอ ไม่เป็นไรฟ้าดินย่อมรู้ 
แต่ว่าถ้าคนที่ภาวนารู้สึกตัวได้ดีแล้วนั้น ฟ้าดินอะไรก็มายุ่งไม่ได้ 
เพราะเราเหนือฟ้าเหนือดิน 
เมื่อเรารู้ตัวของเราดี 
ไม่ได้เกี่ยวกับอำนาจอะไรทั้งสิ้น นั่นคือการภาวนาของเรา
.
ท่านเขมานันทะ
ช่วงชีวิต ช่วงภาวนา พิมพ์ครั้งที่ 2 ปกอ่อน หน้า 104 
Image by Karuvadgraphy from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา





 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น