การไม่กังวล ไม่ยึดถือ..
นี่เป็นวิหารธรรมของนักปฏิบัติ
หลวงปู่ดูลย์ อตุโล กล่าวเอาไว้
ทีนี้ในความเห็นเรา คือถ้าเป็นนักปฏิบัติ
แต่ยังถูกความคิดวิตกกังวลครอบงำใจ
ยังไม่ได้ชื่อว่านักปฏิบัติ ต่อเมื่อรู้เท่าทัน
แล้วมีใจตื่นรู้อยู่ ไม่เข้าไปพัวพันกับสิ่งใดๆ
โดยทางจิตใจ เห็นว่าเป็นเพียงสิ่งบางสิ่งที่ถูกรู้
ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ตัวตนที่ไหน...
มีเสื่อมสลายดับไปเป็นธรรมดา
ย่อมพ้นจากความยึดถือในสิ่งเหล่านั้น
รู้แล้ววางเองไม่จงใจวาง
นี่เป็นเครื่องอยู่ของนักปฏิบัติ
ที่มุ่งตรงต่อมรรคผล....
พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต
Image by No-longer-here from pixabay
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น