การต่อสู้กับเวทนาก็คือ
พิจารณาให้เห็นตามความเป็นจริงของมัน
อย่าไปบังคับให้มันหาย
ถ้าบังคับให้หายย่อมฝืนคติธรรมดา
นอกจากการพิจารณาให้รู้
ตามความเป็นจริงและหายเอง!
ถ้าไม่หายก็รู้เท่าทันเวทนา ไม่หลงยึดถือ
.
รูปก็เป็นรูป อย่าไปเอาอะไรมาขัดมาแย้ง
มาแทรกแซงให้เป็นอย่างอื่น
รูปเป็นรูป กายเป็นกาย
สักแต่ว่ากาย สักแต่ว่ารูป,
เวทนาสักแต่ว่าเวทนา,
จะสุขก็ตาม จะทุกข์ก็ตาม เฉยๆ ก็ตาม
มันเป็นเรื่องเวทนาอันหนึ่ง ๆ เท่านั้น
.
ผู้ที่รู้ว่ากาย รู้ว่าเวทนา ความสุข ความทุกข์
ความเฉยๆ คือใคร? ถ้าไม่ใช่ใจ!
ใจไม่ใช่ธรรมชาตินั้นๆ
ให้แยกกันออกให้เห็นกัน
ด้วยปัญญาอย่างชัดเจน
ชื่อว่าเป็นผู้พิจารณาสัจธรรมโดยถูกต้อง
แล้วจะไม่หวั่นไหว
ถึงร่างกายจะทนไม่ไหว เอ้า! ตั้งท่าสู้
.
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
Image by Free-Photos from pixabay
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น