สภาพปกติของทะเลคือการมีคลื่นลม
มีบ้างไม่มีบ้าง คลื่นใหญ่บ้างเล็กบ้าง
สภาพปกติของชีวิตจิตใจก็เหมือนกัน
ต้องมีความคิดนึกผ่านเข้ามา
.
ถ้าเราคิดว่าสภาพปกติคือการนั่งไม่คิดอะไรเลย
นั่นเป็นการเข้าใจผิด
ดังนั้น ให้รู้สึกตัว
ดูเข้าไปในใจตัวเอง อย่าเข้าไปในความคิด
อย่ามุ่งที่จะหยุดยั้งความคิด
เมื่อเผลอเข้าไปในความคิด
แล้วก็กลับมารู้สึกตัวอีก
อย่ามุ่งจะหยุดความคิด
.
ความคิดนั้นเป็นพลังทำให้เกิดสมาธิ คือ
เมื่อเรารู้ตัวก็เป็นการทวนกระแสความคิด
ก่อเกิดพลังสมาธิขึ้นตามธรรมชาติ
กลับมารู้สึกตัว ทำอยู่อย่างนี้
เรียกเจริญสติภาวนาเพื่อการรู้แจ้งรู้จริง
ต่อตัวเองและสิ่งที่เกี่ยวกับตัวเอง
.
๐ ทำเช่นนี้สังเกตเช่นนี้มากเข้า
นานเข้าความรู้สึกตัวก็นำหน้า
ความคิดก็ถอยร่นมาอยู่ข้างหลัง
เมื่อความคิดเข้ามาก็รู้สึกตัว ตื่นตัว
กล้าทักทายความคิดทุกรูปแบบ
ไม่หวั่นไหวไปกับความคิด
เพราะความรู้สึกมีกำลังเหนื่อกว่า
จากความรู้สึกอันนั้น
เราจะเรียน รู้ชีวิตและที่สุดของมัน
———-
ท่านเขมานันทะ
ช่วงชีวิต ช่วงภาวนา พิมพ์ครั้งที่2 ปกอ่อน หน้า 85-86
Image by Syaibatulhamdi from pixabay
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น