..มีความสุขเราก็รู้ มีความทุกข์เราก็รู้
คอยรู้ทันใจตัวเองไปเรื่อย ๆ มันกลัวก็รู้
มันโกรธก็รู้ มันกังวลก็รู้
มันหงุดหงิดก็รู้
มันเป็นอย่างไร
คอยรู้ความรู้สึกของตัวเองไปบ่อย ๆ
ถ้าเรารู้ความรู้สึกของตัวเองได้ชัดเจน
ความรู้สึกมันจะมาครอบงำใจเราไม่ได้
อย่างความกลัวเกิดขึ้น เรารู้ปั๊บ
ความกลัวมันจะแยกออกไปจากใจเรา
ความกังวลเกิดขึ้น เรารู้ปั๊บ
ความกังวลมันจะแยกออกไป
ใจเราจะเป็นอิสระจากอารมณ์ทั้งหลาย
อารมณ์ทั้งหลายมีไหม มีได้ ไม่ห้าม
เพราะเราไม่ใช่พระอรหันต์
อยู่ๆ จะบอกไม่มีกิเลสเลยเป็นไปไม่ได้
เพียงแต่ว่าพอมีโทสะ มีความกลัว
มีความกังวล อะไรเกิดขึ้น
มีสติ รู้ทันใจของตัวเอง
มันจะไม่ขยายความเจ็บปวด
ไม่ขยายความทุกข์ทรมานให้มากเกินจริง
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
Image by NIXON-RUIZ from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น