..ลองทำงานด้วยความรู้สึกที่ว่างลง
จะเห็นว่าต่างกับที่ทำงานด้วยความอยาก
ที่ทั้งเหนื่อย ทั้งหนัก ทั้งวุ่น ร้อนเร่าไปหมด
ยิ่งมีการแก่งแย่งมีผลประโยชน์รุนแรงเท่าไร
ก็ยิ่งเร่าร้อนจัดจ้านขึ้นเท่านั้น
ทำงานตามหน้าที่ของตน
ไม่หวังบุญคุณกับใครให้ยุ่งยากใจ
ทำงานเพื่อให้สังคมเจริญ
ตามกำลังความสามารถของตน
ใครไม่ชอบก็ช่าง ใครชังก็เฉย
กลับทำให้ใจนั้นโปร่ง เบาและชุ่มเย็น สุข สันติ
การไม่หวังอะไร อาจจะดูเหมือนทำให้หัวใจแห้งแล้ง
แต่พอลองทำได้ สัมผัสได้เข้าจริงๆ
ก็จะกลับรู้สึกสงบเย็น
เป็นความมหัศจรรย์อย่างหนึ่ง
ท่าน ก.เขาสวนหลวง
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น