ถ้าเราอยู่ในความว่างเปล่าหรือความสงบได้
ก็เรียกว่าเป็นการอยู่ในโลกด้วยความเป็นอิสระ
แล้วก็เจริญด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ
เสร็จอยู่ในตัวเอง
แม้จะไม่มีการอยากได้ อยากปรารถนา
แต่สิ่งเหล่านี้มีขึ้นมาตามธรรมชาติของมัน
เพราะสิ่งแวดล้อมทั้งหลาย มันไม่มีฤทธิ์อำนาจอะไร
ที่จะจูงใจให้ไปหลง ไปติด
มันก็เลยเป็นทาสสำหรับให้เราใช้
จิตใจก็เป็นอิสระได้ด้วยเหตุนี้
ฉะนั้นการมีชีวิตอยู่ในโลก
จะต้องอยู่อย่างมีอิสระเสรี
ให้มากที่สุดที่จะมากได้
โดยไม่ต้องไปหลงเหยื่อโลกทุกๆ ชนิด
สำหรับผู้มีสติปัญญาแล้วจะต้องอ่านโลกออก
เมื่ออ่านโลกออกแล้วก็ไม่ถูกหลอกนั่นเอง
ไม่ว่าใคร ถ้ายังอ่านโลกไม่ออก
ยังเห็นว่าเที่ยง สุข มีตัวตนแล้ว
ก็จะถูกดึงไปสู่ความทุกข์นั่นเอง
ถ้าอยู่ในโลก โดยไม่ติดโลก ไม่หลงโลก
จะเป็นชีวิตที่มีอิสระได้ด้วยอาการอย่างนี้
ท่าน ก.เขาสวนหลวง
Image by Free-Photos from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น