จิตเป็นของถาวรที่ไม่รู้จักสูญจักสิ้น...เป็นอมตะ
เมื่อเราไม่พบจิตก็คิอ
ความหลงที่เราจะต้องเวียนเกิดเวียนตายอีก ไม่มีประมาณ
แต่เมื่อเราพบจิต ภพทั้งหลายมันสั้นลง
จิตนี้ พ้นจากสภาวะของทุกข์โดยสิ้นเชิงมานาน เหลือเกินแล้ว
แต่เราหลงมันไป....หลงไป...ไม่เอาจิต
แต่ไปคว้าเอาสิ่งที่มันทุกข์ เป็นทุกข์
แล้วก็คิดว่าสิ่งนั้นคือเรา เป็นเรา เป็นของเรา
ลุงหวีด บัวเผื่อน
Image by DarkWorkX from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น