นักภาวนามีหน้าที่เพียงแค่
ตั้งใจนึก บริกรรม ภาวนา เท่านั้น
ไม่มีสิทธิ์ที่จะบีบบังคับ ข่มขี่
ให้จิตเกิดความสงบและเกิดความรู้
ถ้าเรามีความตั้งใจ ที่จะบังคับ กดขี่
ให้จิตเกิดความสงบ
ก็เป็นกิริยาแห่งความอยาก
คืออยากให้จิตมันสงบ อยากให้จิตมันเกิดความรู้
เมื่อเราปฏิบัติด้วยความอยาก
จิตของเราจะสงบได้อย่างไร
เพราะความอยากเป็นตัวกิเลสที่คอยปิดกั้น
ดังนั้น นักภาวนาควรจะได้ทำจิตของตนเอง
เพียงแค่นึกคำภาวนา และมีสติรู้
อยู่กับคำบริกรรมภาวนาเท่านั้น
เรื่องความสงบหรือไม่สงบ ให้เป็นเรื่องของจิตเอง
อย่าไปบังคับ ข่มขี่
หลวงพ่อพุธ ฐานิโย
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น