จิตของคนเรา เวลามีความทุกข์ก็อยากวางนะ
อยากจะสลัดความทุกข์ออกจากจิตใจ
เราไม่ต้องทำอะไรเลย
จิตจะสลัดทิ้งเอง สลัดออกเอง
แต่เราไปปรุงแต่งต่อเติมว่า ทำไมเราเป็นอย่างนี้?
มันเป็นเวรกรรมอะไรของเราหนอ?
เท่ากับว่าเราไปผูกเอาไว้
ไปผูกความทุกข์ให้อยู่กับจิตใจเรา
ไปสงสัยว่า ทำไมหนอ?
ไม่น่าจะเป็นอย่างนั้น ไม่น่าจะเป็นอย่างนี้
ความทุกข์จึงยืดยาวออกไปอีก
อ.กำพล ทองบุญนุ่ม
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น