การที่เราปฏิบัติแล้ว
ภายในจะแจ่มแจ้งได้ด้วยตัวของมันเอง
ไม่ใช่ "เรา" ไปแจ่มแจ้ง
อารมณ์ปรุงแต่งดี-ไม่ดี ถูก-ผิด น้อยใจ-เสียใจ
เมื่อมี "เรา" ไปยึดมั่น ว่าอันนี้ถูก อันนี้ผิด อันนี้ไม่ดี
จิตภายในจึงเศร้าหมอง
แท้ที่จริงแล้ว มันเกิดมาเดี๋ยวมันก็ดับไปเป็นธรรมดา
เพราะอะไร เพราะว่าไม่มี "เรา" เป็นผู้ไปหมายมั่น
ดีก็ไม่ใช่ ไม่ดีก็ไม่ใช่
มีแต่ความรู้สึกภายใน ไม่หมายมั่น
มัชฌิมาปฏิปทาจึงเกิดขึ้น
คือไม่ตึงเกินไป ไม่หย่อนเกินไป
นี่เป็นทางสายกลางของพระพุทธองค์
พระอาจารย์ธัมมทีโป
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น