อุเบกขา คือการวางกำลังใจ
ไม่ให้ยินดียินร้ายกับสิ่งต่างๆที่เข้ามากระทบ
วางใจเป็นกลางๆ เพราะทุกๆสิ่งนั้นมันเกิดขึ้น เดี๋ยวก็จะดับไป
ไม่มีสิ่งไรตั้งอยู่โดยถาวรเลย
ไม่ดีใจมากนักในยามประสบกับสิ่งไรๆ ที่พึงปรารถนา ...
เนื่องจาก หากเราปล่อยใจให้ดีใจมาก
ในยามสิ่งๆนั้นต้องพลัดพรากจากเราไป
เราจะทุกข์ใจมาก ยิ่งรักมาก ภาคภูมิใจมาก ยิ่งทุกข์มาก
จึงควรวางใจเป็นกลางๆ เสีย จึงจะไม่ผิดหวัง
สติและสัมปชัญญะ จำต้องมี
เพราะผู้ที่จะวางจิตเป็นกลางได้นั้น
ต้องอาศัยสติและสัมปชัญญะ รู้อยู่ในปัจจุบันขณะ
จึงจะสามารถรักษาอารมณ์ใจให้เป็นกลางได้
ครูบาไตรภพ วัดป่าโคกเจริญธรรม
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น