เมื่อเรามีสติอยู่กับตัวเราเอง รู้กายรู้จิต หรือรู้กาย เวทนา จิตอยู่
ไม่หลงไปเพลิดเพลินปรุงแต่งต่อยามเมื่อเขาชม..
ไม่หลงไปเพลิดเพลินปรุงแต่งต่อยามเมื่อเขาด่า
เราก็จะเห็นว่าคำชมและคำด่ามันไม่ได้แตกต่างกันเลย
เมื่อเป็นเช่นนั้น เราก็จะไม่ให้ความแตกต่างกับสิ่งใด
และเช่นนั้นเราถึงจะไม่ทุกข์
แต่หากไม่เป็นเช่นนั้น เราก็หลงไปตามอำนาจของตัณหาอยู่นั่นเอง
ฉันได้ยินมาว่าสิ่งนี้ไม่ดี ฉันก็พยายามจะกำจัดมัน
ฉันได้ยินมาว่าสิ่งนี้ดี ฉันก็พยายามจะสร้างมัน
ฉันก็เลยทุกข์เมื่อสร้างสิ่งดีไม่ได้
ฉันก็เลยทุกข์เมื่อสิ่งไม่ดีที่เขาว่านั่นปรากฏขึ้น
พระอาจารย์ชยธมฺโมภิกขุ
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น