ในขณะที่เราอยู่กับคนเยอะๆ เรากำหนดปล่อยวาง ปล่อยวาง
เห็นอยู่ แต่เราไม่ยึด ทำจิตของเรา โปร่งๆ ว่างๆ ไปเรื่อยๆ
อย่าไปคิดว่าเราจะทำกลางคืน หรือตอนเช้า อย่าคิดอย่างนั้น
คิดสิว่า กิเลสมันทำงานกับเรา ไม่เลือกเวลา
มันมาเวลาไหน ขอให้พยายามสกัดมันไปเรื่อยๆ
ปล่อยวางเรื่อยๆ ทำให้ชำนิชำนาญ
ต่อไป เห็นอะไร ผัสสะอะไร ก็เฉยๆ
ถ้าทำได้อย่างนี้ จิตเราก็สบายไปเรื่อย
พอเวลาไปนั่งพัก ทำสมาธิ มันก็ลงง่าย
เพ่งไปสู่ความเกิด ความดับ ทำงานไปเรื่อยๆ
อย่าไปรอว่าจะต้องตอนเช้า ตอนค่ำ
เมื่อเรารู้ว่าอะไรเข้ามาสู่ใจ ก็ปฏิบัติตอนนั้น
สลัดมันออก สลัดมันทิ้ง ตอนนั้นเลย
มันจะสงบของมันเอง
ไม่มีอะไรในโลก โปร่ง วาง
เพียงแต่พออะไรเข้ามา เราก็รู้ และรู้สึกไว
เหมือนผ้าขาว อะไรเปื้อนนิด มันก็รู้แล้ว
จงฝึกจิตให้หัดปล่อยวางมากๆ นะ
ไม่ใช่เอาแต่ความสงบอย่างเดียว
หลวงพ่อวิชัย เขมิโย
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น