อันความฟุ้งซ่านนั่น ให้เรารู้ว่าเรามีสมาธิแล้ว



บางคนต้องการความสงบ ไม่อยากให้มันคิด
อันนี้ วิธีนี้ ไม่ต้องห้ามความคิด
ให้มันคิด มันยิ่งคิด เรายิ่งรู้
มันคิดมากเท่าไรก็ดีแล้ว เราจะรู้มากขึ้น
บางคนรำคาญว่าจิตใจฟุ้งซ่าน ไม่มีสมาธิ

แน่ะ...เข้าใจไปอย่างนั้น
ดีแล้ว จิตใจฟุ้งซ่าน ถ้าหากว่ามันไม่ฟุ้งซ่าน เราจะไม่รู้
อันความฟุ้งซ่านนั่นนะ ให้เรารู้ว่าเรามีสมาธิแล้ว
เราจึงรู้ว่าจิตใจฟุ้งซ่าน รำคาญมาก
ให้มันคิด มันยิ่งคิด เรายิ่งรู้ แต่ทำความรู้สึกให้มาก
อย่าหยุดการทำความรู้สึก แต่อย่าเพ่ง
เมื่อความคิดมันมากขึ้นๆ ความรู้ก็มากขึ้นๆ เทียบเท่าทันกันเข้า
ความคิดนั้นจะลดน้อยไป บัดนี้ ตัวความรู้จะมากขึ้นๆ


หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น