เราควรที่จะฉลาดในความดีความขยันขันแข็ง
เช่น ถึงเวลาแล้วลุกขึ้นสลัดความง่วงออกไป
ฉลาดในการเฝ้าดูจิต ฉลาดที่จะไม่คล้อยตามความคิด
อย่างนี้เรียกว่าฉลาดในตัวเอง
การที่คนรู้จักโลก รู้จักคนอื่น
เรียกว่าฉลาดเหมือนกัน แต่ว่าฉลาดนอกตัว
เมื่อฉลาดนอกตัวแล้วมักจะค่อยๆ มืด
ค่อยๆ โง่ขึ้น ต่อเรื่องราวในตัวเอง
แต่นี่เราฉลาดต่อการเฝ้าดูจิตใจ
เรียกว่า ฉลาดในทางรอดปลอดภัย
ท่านเขมานันทะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น