เวทนามันก็เป็นเวทนา จิตมันก็เป็นจิต



“แม้ว่าเราเจ็บป่วยขึ้นมา”
เราก็ยังรู้สึกว่า เวทนามันก็เป็นเวทนา 
จิตมันก็เป็นจิต เป็นคนละอย่างกันอยู่ 
รู้จักเจ็บไหม... รู้จัก รู้จักสบายไหม... รู้จัก 
แต่เราไม่ไปอยู่ในความสบายและความไม่สบายนั้น...
อยู่แต่ในความสงบ สงบอย่างไร
สงบจากความสบายนั้น สงบจากความทุกข์นั้น ..
คือหมายความว่าท่านไม่มีสุขไม่มีทุกข์ 
ท่านรู้ว่ามันสุขมันทุกข์อยู่เหมือนกัน
แต่ท่านไม่ไปแบกมันไว้ เวทนานั้นมันก็ไม่เกิด

หลวงปู่ชา สุภัทโท

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น