การฝึกสติ คือ “การตามดู แต่ไม่ตามไป”
เช่นการตามดูรู้ลมหายใจ ก็เพียงดูรู้ว่า
ลมหายใจเข้า หายใจออก ไม่ตามไปปรุงแต่งต่อว่า
ทำไมลมจึงเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ น่าจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
เพียงแค่รู้เข้า รู้ออก รู้สั้น รู้ยาว รู้สั่นไหว
รู้นิ่งสงบ รู้อย่างนี้ก็พอ
นี่คือการฝึกสติ ฝึกกรรมฐาน เป็นการละความเพลินของจิต
ดึงจิตมาอยู่กับกายปัจจุบัน ไม่หลงเพลินคิด
ทำบ่อยๆ จิตจะมีพลัง มีความเฉียบคม ไม่หลงอารมณ์
ครูบาไตรภพ วัดป่าโคกเจริญธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น