ปัญหาของมนุษย์คือความไม่รู้ ไม่เห็นอะไรตามความเป็นจริง ที่เรียกว่าอวิชชา...เพราะจิตมันติดความรู้สึกที่เป็นตัวตน เรามองอะไรก็มองไม่ตรง เห็นอะไรก็ไม่เห็นตรง ไม่มีสภาพธรรมที่เป็นเห็นเฉยๆ ... “เห็นเฉย” คือ ตัวเห็นก็เฉยๆ ตัวจิตก็เฉยๆ เขาเรียกว่าสัมมาทิฏฐิ เป็นจิตที่ไม่มีอวิชชาครอบงำ ไม่มีความปรุงแต่งเข้าไปครอบงำ
หลวงตาสุริยา วัดป่าโสมพนัส
(ส.มหาปัญโญภิกขุ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น