คำสอนโดยย่อของการฝึกจิตคือ
ให้มีสติตามดูพฤติกรรมของจิ
ต
ดูเฉยๆ ดูแล้วดูอีก ให้ดูอยู่อย่างนั้น อย่าปรุงแต่ง ให้พุทธะภาวะมีลักษณะเป็นสั
พพัญญู คือรู้เท่าทันอาการของใจทั้
งหมด จนสิ้นสงสัย
อุบายแสวงหาตัวดูคือ ให้รู้สึกตัว รู้อยู่กับลมหายใจ หรืออิริยาบถการเคลื่อนไหวของอวัยวะในร่างกายส่วนใดส่วนหนึ่งก็ได้ เป็นการบ่มเพาะตัวรู้ หรือปลูกฝังพืชพันธุ์โพธิจิ
ต และเอาความรู้สึกตัวมารู้ใจ
หรือดูใจ รู้อยู่อย่างนั้นจนกว่าว่าม
ันจะรู้แจ้ง
หลวงตาสุริยา วัดป่าโสมพนัส
(ส.มหาปัญโญภิกขุ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น