ยินดีและยินร้ายเป็นปฏิปักษ์ต่อใจ

          การรักษาจิตใจของตนไว้ได้นั้น ได้ชื่อว่าเป็นบุคคลรักษาโลกทั้งโลกไว้แล้ว การที่เราจะรักษาจิตใจของเรานั้น จำเป็นที่จะต้องรู้พิษภัยโทษของสิ่งที่เป็นปรปักษ์กับจิตกับใจของเรา...ก็คือความยินดีและความยินร้าย ความยินดีฟังแล้วดูเหมือนว่าไม่เห็นว่าเป็นปรปักษ์แก่จิตแก่ใจของเราเลย ความยินร้ายต่างหากที่เป็นปรปักษ์...ตามความจริงแล้ว ทั้งความยินดีและความยินร้าย ก็มีราคาพอกัน เป็นปรปักษ์แก่จิตแก่ใจของเราเช่นกัน เพราะทำให้จิตใจของเรา มีความกระเพื่อมจากความมั่นคง...กวัดแกว่ง รวนเร ไม่มีหลักไม่มีฐาน จิตไม่มีที่ตั้งมั่น…

                                                                                               ครูบาเจ้าเพชร วชิรมโน