ปัญหาชีวิต คือการที่ผู้คนออกจากความคิดไม่เป็น
ปัญหาสังคมไร้ความสงบสุขเพราะไม่รู้จักวางจิต
ให้อยู่เหนือทุกข์เหนือปัญหา
โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่นับถือพุทธศาสนา
มียาแต่ไม่ยอมกิน มีทรัพย์สินแต่ไม่ยอมใช้
จึงต้องทนกับการเป็นโรคทุกข์ทรมานอย่างไม่น่าให้อภัย
หลักวิปัสสนาคือทางออกของชีวิต
แต่ผู้คนก็ไม่ใส่ใจศึกษาฝึกฝนให้ถึงภูมิภาวะรู้ ตื่น เบิกบาน
การที่ไม่ได้ศึกษาพัฒนาสติ ทำให้จิตอ่อนแอ
ไม่มีเครื่องป้องกันแก้ไขหรือทำลายความคิดปรุงแต่งได้
นี่คือปัจจัยที่ได้ก่อกลายเป็นยุคมืดของสรรพสัตว์อย่างแท้จริง
หลวงตาสุริยา วัดป่าโสมพนัส
(ส.มหาปัญโญภิกขุ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น