เราหายใจทิ้งมามากแล้ว
ขอให้พากันมาหายใจอย่างมีสติ อย่างผู้รู้
เราเคยปล่อยจิตใจเลื่อนไหลไปตามเรื่องตามราวมามากแล้ว
เรามาเริ่มตามดูรู้จิตใจ เราเคยเห็น ได้ยิน รู้กลิ่น รู้รส มามาก
แต่ไม่เคยมีสติรู้ ขอให้เรามาเริ่มมีสติ
เห็น...มีสติ, ได้ยิน...ให้มีสติ, รู้...ให้มีสติ,
รู้กลิ่น รู้รส รู้สัมผัส ยืน เดิน นั่ง นอน คู้ เหยียด
เคลื่อนไหวอย่างมีสติ เป็นชีวิตที่มีสาระที่สุด
มีประโยชน์ต่อชีวิตของเรามาก
เป็นการได้สะสมเหตุปัจจัย
แม้ว่าเรายังไม่ได้บรรลุมรรคผลนิพพาน
แต่นี่คือการสะสมเหตุปัจจัยต่อมรรคผลนิพพาน
เป็นการขัดเกลาอยู่ทุกขณะ ทุกวัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น