เวลาเจริญสติ เราจึงควรวางใจให้เป็นกลาง เพราะถ้าเพ่งเข้าในเมื่อไร ใจอาจจะสงบ แต่เป็นความสงบเพราะไม่รับรู้อะไร เหมือนกับเก็บตัวอยู่ในห้องก็รู้ว่าสงบ แต่ที่จริงเพราะปิดใจไม่ให้รับรู้อะไร เหมือนกับเก็บตัวอยู่ในห้องก็รู้ว่าสงบ แต่เมื่อสร้างความรู้ตัว รู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับกายกับใจ รู้โดยไม่เลือกที่รักมักที่ชัง ไม่ได้เอาความสงบ เพราะความสงบมันไม่จีรังยั่งยืน มันขึ้นกับสิ่งแวดล้อม แต่ถ้าเรารู้แล้ววางๆ ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหน ก็สามารถสงบได้ทุกที่..
พระไพศาล วิสาโล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น