เมื่อเราเพียรเพ่งดูจิต ดูความคิด ความนึกของตัวตลอด ไม่ยอมให้หลุดจากจิตแล้ว เราจะเข้าใจสังขาร อ๋อ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง มันปรุงให้เราดีใจ เสียใจ ร้องไห้ หัวเราะ โศกเศร้า มันปรุงเราได้ๆ...
เวลาไหน เราไม่ปรุง ไม่แต่งไปตามสังขาร ราคะ โทสะ โมหะ สังขารปรุงไม่ได้ เรียกว่านิพพานชั่วขณะ
หลวงปู่ท่อน ญาณธโร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น