เมื่อ "สติ" ของเราหนาแน่น
ไม่ย่อหย่อน "สมาธิ" ของเรา
ก็แข็งขึ้น ใจก็เที่ยง
สติ จึงเป็นตัวเหตุ เป็นตัวอุปการี
ที่อนุเคราะห์ ส่งเสริม
ให้สมาธิของเรา เจริญขึ้น
สติ จึงเปรียบเหมือนกับ พ่อแม่ของเรา
เราจะต้องเลี้ยงดู ไว้เสมอ
สตินั้น ท่านเรียกว่า มาติกากุสลา
แปลว่า "แม่ของกุศล"
ท่านพ่อลี ธัมมธโร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น