จิตชอบดิ้นรนไปในอกุศล



           ธรรมดาจิตและใจนี้ เป็นสิ่งไม่มีตัวตน เป็นนามธรรมเห็นได้ยากนัก กลับกลอกไปมา ดิ้นรนกระเสือกกระสนไปในฝ่ายอกุศลทางต่ำอยู่ร่ำไป เหมือนน้ำไหลไปสู่ที่ต่ำฉันนั้น ถ้าเราไม่มีสติระลึกรู้ตัวอยู่ตลอดเวลาแล้ว มารมายา ความรัก ความชัง ความโลภ ความโกรธ ความหลง ก็จะไหลเข้าสู่จิตนี้ ทำให้เราได้ก่อวัฏฏะ ก่อภพ ก่อชาติ ไม่มีที่สิ้นสุด

                                                                                      ครูบาบุญชุ่ม ญาณสํวโร


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น