พวกเราไม่รู้ว่า
ความจำเป็นเร่งด่วนของพวกเรา
คือ ต้อง “หนีอบาย” ให้ได้
นี่เป็นความจำเป็นเร่งด่วนที่สุดเลย
เรามักจะคิดว่าเรื่องปฏิบัติเอาไว้ก่อน
ขอเที่ยวขอเล่นเอาสนุกสนาน
ผลัดวันประกันพรุ่งไปเรื่อย ๆ
พอเวลาหมดไป หมดไปนะ
แก่ลงมา ก็ภาวนาลำบาก
เจ็บไข้ได้ป่วย ภาวนาลำบาก
มีปัญหาชีวิตรุนแรงนะ ภาวนาลำบาก
ช่วงที่ยังแข็งแรง มีกำลังมีโอกาส
ก็ต้องรีบตักตวงภาวนา
เราไม่รู้ว่าการ ”หนีอบาย” เนี่ย
เป็นความจำเป็นเร่งด่วนเฉพาะหน้าเลย
สังเกตดูใจเราเนี่ย วันหนึ่ง
กุศลเกิดกี่ครั้ง อกุศลเกิดกี่ครั้ง
น่ากลัวขนาดไหน เห็นมั้ยว่า
อกุศลเกิดบ่อย ยิ่งอกุศลเกิดถี่เท่าไร
แล้วเราไม่รู้นะ มันก็พาเราไป "อบาย" เท่านั้นเอง
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
เครดิต ศาลากาญจนาภิเษก
(ศาลาลุงชิน)
Image by Daniel Mingook Kim from Pexels
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา