ธรรมะที่แท้จริงเป็นของไร้ภาษา

ธรรมะที่แท้จริงเป็นของไร้ภาษา

เพราะว่าภาษาทั้งหลายทั้งปวง ล้วนแล้วแต่เป็นมายา

การเทศนาธรรม คือการอาศัยใช้มายา 

เพื่อชักจูงให้คนเข้าถึงสัจธรรม

การแจ่มแจ้งในสัจจะ ต้องเกิดพุทธิภาวะขึ้นในใจของผู้ฟังเอง

ฉะนั้น การจะรู้แจ้งสัจธรรม ผู้ฟังต้องเอาใจมาฟัง มิใช่หู

ผู้ฟังต้องรู้เอง แจ้งเอง เห็นเอง ละเอง ที่ใจของตน

พระอาจารย์ชุมพล พลปญฺโญ

ความถือดี ถือแล้วเป็นเสียหมด

ความเก่ง ความเด่น เป็นมานะมาก

ความไม่เก่ง เป็นมานะน้อย

ทำให้ไม่ต้องทำอะไร

มานะ คือความถือดี ถือตน

มานะ คือ ความโลภ ความโกรธ ความหลง ...

ทำให้ปัญญามืด 

ความถือดี ถือแล้วเป็นเสียหมด

หลวงปู่เจือ สุภโร

ถ้าจิตตั้งมั่นได้ จิตอยู่แค่รู้

          ถ้าจิตของโยมตั้งมั่นได้ โลกทั้งใบจะหมุนไปยังไง ก็ให้เขาหมุนไป แต่จิตของเรานั้นไม่ได้ยินดีมาก แล้วก็ไม่ได้ยินร้ายมาก เพียงแต่รู้ว่าสิ่งนี้เป็นอิฏฐารมณ์ หรืออนิฏฐารมณ์ อารมณ์ที่ชอบก็มีสติ อารมณ์ที่ไม่ชอบก็มีสติ แล้วก็วางเสีย ไม่ใช่ว่าพอชอบแล้วต้องยึดนะ  ถ้าอย่างนี้เรายังไม่ไปไหน. . .

                                                                                  พระอาจารย์สมชาติ ธมฺมโชโต

อย่าให้จิตเพ่งนอก

อย่าให้จิตเพ่งนอก 

ให้รู้ในตัว เห็นในตัว 

เมื่อรู้ในตัวแล้ว รู้ทั่วไป 

เพราะตัวเป็นต้นเหตุ

แม่ชีแก้ว เสียงล้ำ

ใจสงบตั้งมั่น ปัญญาก็เกิด

ถ้าคนเรานี่ฝึกใจให้สงบตั้งมั่นลงด้วยดีแล้ว 

ปัญญามันก็เกิด เมื่อปัญญามันเกิดแล้ว 

มันก็มองเห็นธาตุสี่ขันธ์ห้าตามเป็นจริง 

บรรเทากิเลสตัณหาให้น้อยเบาบางลงไปโดยลำดับ

หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ

จิตใจเรานี้มักไหลไปสู่อารมณ์โลก...

จิตใจเรานี้มักไหลไปสู่อารมณ์โลก 

ทำให้เห็นผิดในของที่ไม่งาม ว่างาม

ที่เป็นทุกข์ เห็นว่าเป็นสุข ที่ว่าไม่เที่ยง เป็นเที่ยง 

ที่ไม่มีตัวตน เห็นว่ามีตัวตน 

เมื่อเราทำศีล สมาธิ ปัญญา เกิดมีขึ้น

ภายในจิตใจตนสมบูรณ์เต็มที่แล้ว 

จิตย่อมถอนความรู้ความเห็นผิดๆ

ได้อย่างอัตโนมัติ โดยที่เราไม่ต้องบังคับเลย

หลวงปู่สังวาลย์ เขมโก

การละกิเลส เพียงสงบยังไม่พอ

การละกิเลสจะหมดสิ้นไปได้นั้น

ไม่ใช่เพียงแค่ว่าสงบอยู่เท่านั้น ยังไม่พอ

จะต้องกำหนดพิจารณา

ให้เห็นแจ้งด้วยญาณ

ด้วยปัญญาตาใจว่า รูปนาม กายใจ

ตัวตนเรานี่แหละ

ไม่มีอะไรจะเที่ยงแท้แน่นอน

หลวงปู่สิม พุทธาจาโร

ยิ่งดีใจ พอใจ เมื่อได้รับคำชม...

ยิ่งดีใจ พอใจ

เมื่อได้รับคำชมมากเท่าไหร่

ก็จะยิ่งทุกข์

เวลาถูกตำหนิมากเท่านั้น

พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล

ใจมีหน้าที่รู้ ไม่มีหน้าที่ยึด

ใจของเรามีหน้าที่เพียงแต่รู้ไว้เท่านั้น

ไม่มีหน้าที่ที่จะเข้าไปยึดไปถือเอาสิ่งอื่นมาเป็นอารมณ์

หลวงปู่คูณ สิริจันโท

ให้รักษาใจของตนเองเท่านั้นพอ

ศีลทั้งหมดพระพุทธเจ้าย่นย่อลงมามีหนึ่ง

คือ ให้รักษาใจ

ถ้ารักษาศีลทั้งหมดเป็นเรื่องที่ยุ่งยาก 

ให้รักษาใจของตนเองเท่านั้นพอ

อย่าไปคิดในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง...

อย่าไปคิดออกนอกลู่นอกทาง 

ให้ดูใจของตนเองอยู่เสมอ

ตลอด 24 ชั่วโมง 

ดูใจ 

นึกพุทโธ...ๆ

ให้มีสติอยู่กับการเคลื่อนไหวของตัวเอง 

รักษาเพียงอันเดียวพอ 

ย่นย่อลงแล้ว คือ รักษาใจ

หลวงพ่ออินทร์ถวาย สนตุสสโก

รู้แล้วอย่าหลงรู้

“...รู้แล้วอย่าหลงรู้

    รับว่ารู้ แล้ววางรู้

      รู้จึงไม่มีพันธะ จิตก็บริสุทธิ์ได้

          ละบุญละบาปใดๆ ได้...”

      หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ

ใจจะดี ใจจะชั่ว ก็ให้ดูใจ

ใจจะดี ใจจะชั่ว ก็ให้ดูใจ

ใจขี้เกียจ ก็จงหมั่นดูใจ

ใจขยัน ก็จงหมั่นดูใจ 

แล้วใจ..จะเข้าใจ ใจจะรู้ใจ

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต

คนโง่เท่านั้นที่ติดภพชาติ

         ภพชาติที่ผ่านมา ยังไปยินดีกันอยู่หรือ คนโง่เท่านั้นที่เข้าไปติด เราตาย-เราเกิดมานับอสงไขยไม่ถ้วน ถ้าจะเอากระดูกที่เราเคยเกิด-ตายมากองไว้ ก็จะโตยิ่งกว่าเขาพระสุเมรุ น้ำในแม่น้ำมหาสมุทรน้อยใหญ่ทั้งหลายนะ ก็ยังน้อยกว่าน้ำตาเราที่เคยหลั่งรินเพราะความทุกข์ทั้งหลายเสียอีก ผู้มีปัญญาเมื่อเห็นเช่นนี้ ย่อมเกิดความสลดสังเวชในภพชาติ ไม่ยินดีในการเกิด มีจิตมุ่งตรงต่อพระนิพพานอย่างเดียว

                                                                                                ท่านพ่อเฟื่อง โชติโก

เพียรสู้กิเลส จะพบความสงบเย็นใจในโลกนี้

ใครเพียร ใครอาจหาญ ใครอดทน 

ในการต่อสู้กับกิเลส ตัวฝืนธรรมอยู่ตลอดเวลา 

ผู้นั้นจะเจอร่มเงาแห่งความสงบเย็นใจในโลกนี้ 

ในบัดนี้ และในดวงใจนี้ 

ไม่เนิ่นนานเหมือนการท่องเที่ยว

ที่เจือไปด้วยสุข ด้วยทุกข์ อยู่ทุกภพ ทุกชาติ ไม่มีวันจบสิ้น

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ตั้งสติให้ดี สมาธิก็จะเกิดขึ้นเอง

เราจะต้องเพียรพยายาม พิจารณา 

ภาวนาให้จิตและอารมณ์เป็นหนึ่งให้ได้ตลอดเวลา 

ตั้งสติให้ดี สมาธิก็จะเกิดขึ้นเอง

หลวงปู่สาม อกิญจโน

"รู้เขา" นั้น ไม่ใช่ดีเสมอไป

"รู้เขา" นั้น ไม่ใช่ดีเสมอไป 
"รู้เรา" นั่นแหละ เป็นอุดมมงคล


  
หลวงปู่สังวาลย์ เขมโก

ปัญญาต้องทันอาการของจิต

       การพิจารณาอาการของจิตเป็นเรื่องสำคัญ ที่ปัญญาจะต้องสอดแทรกตามให้ทัน เมื่อสติปัญญาตามทันแล้ว จิตคิดปรุงเรื่องอะไรก็ทราบว่าไปจากจิต ซึ่งกำลังจะออกไปวาดภาพหลอกตัวเอง กำลังจะไปสำคัญมั่นหมายกับ รูป เสียง กลิ่น รส นานาชนิด ใจก็รู้ทัน เมื่อรู้ทัน อารมณ์นั้นก็ดับไปทันที ไม่เกิดเป็นตนเป็นตัว เป็นรูปเป็นร่าง เป็นเรื่องเป็นราวอะไรขึ้นมา เพราะสติปัญญาทันมัน เรื่องก็สงบไป

                                                                                             หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

สุขทางใจแสวงหาได้แต่จากพระธรรม

สุขทางใจนั้น 

นอกจากจะแสวงหาเอา

จากพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าแล้ว

หาที่อื่นไม่ได้เลย

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี

ไม่โกรธตอบคือชนะสงคราม

บุคคลผู้ใด เห็นเขาโกรธก่อน แต่มิได้โกรธตอบ

สู้ทนอดกลั้น บรรเทาเสียได้

ชื่อว่าผู้นั้น ชนะสงครามอันใหญ่หลวง 

ยากที่ผู้อื่นจะผจญได้

หลวงปู่จวน กุลเชฏฺโฐ

เป็นทาสสังขาร เป็นทุกข์

เราได้แต่อาศัยร่างกาย

ที่มีแต่ของเน่าๆ เปื่อยๆ 

มาทำประโยชน์ไปวันๆ เท่านั้นเอง...

ถ้ายังเป็นข้าทาสของสังขารอยู่ 

มันก็ทุกข์อยู่ร่ำไปนั่นแหละ

หลวงปู่ท่อน ญาณธโร

การเห็น "ภัย" ในสงสารขณะจิตเดียว

การเห็น "ภัย" ในสงสารขณะจิตเดียว 

ประเสริฐกว่า การเห็น "เพลิน" ในสงสาร ล้านๆ ขณะจิต

‪หลวงปู่หล้า‬ เขมปัตโต

ใจ..ถ้าไม่มีสรณะธรรมถือครอง

          ใจ..ถ้าไม่มีสรณะธรรมถือครองแล้ว พระพุทธเจ้าองค์ไหนก็โปรดไม่ได้ เมื่อทำกรรมใดไว้ต้องใช้กรรมอย่างเดียวจนกว่าจะพ้นโทษจากกรรมที่ตนเองได้กระทำไว้ ผู้พิพากษายุติธรรมที่สุด คือกรรมของเราเอง

                                                                                                       หลวงปู่ชอบ ฐานสโม

ร่างกายที่เราขอยืมเขามาใช้นี้...

         ร่างกายที่เราขอยืมเขามาใช้นี้ เจ้าของเขาค่อยๆ มาตามทวงเอากลับคืนไปทีละอย่างๆ โดยเราไม่รู้สึกตัว เช่น ผม เขาก็ค่อยๆมาเอาคืนไปทีละเส้นสองเส้น ตา เขาก็ค่อยๆมาเอาคืนไปทีละข้าง หู เขาก็ค่อยๆ มาเอาไปทีละนิด ฟัน เขาก็ค่อยๆ มาเอาทีละซี่ๆ เช่น นานๆ เขาก็มาโยกไปโยกมา แล้วก็หยุดเสียพักหนึ่ง แล้วก็ย้อนกลับมาโยกใหม่อีก หนักๆ เข้ามันก็ไปกระซิบบอกกับหมอฟันให้มาถอนออก เนื้อหนังมันก็ค่อยๆ มาเฉือนไปทีละน้อย จนหย่อนย่นเหี่ยวแห้ง หลัง มันก็คอ่ยๆ มาดึงไปข้างหน้าจนคดงอ เหยียดไม่ได้ บางคนก็ต้องลงคลานหรือถือไม้เท้าเดินโซซัดโซเซ หกล้มหกลุกไม่เป็นท่า แล้วในที่สุดมันก็มาเอาไปหมดทั้งตัวเลย อย่างที่เรียกว่า ตาย นั้นแหละ

                                                                                                          ท่านพ่อลี ธัมมธโร

ความรู้สึกทางกายทางใจนี่แหละเป็นธรรมะ

ความรู้สึกทางกายทางใจนี่แหละเป็นธรรมะ

เป็นสิ่งที่ต้องศึกษาพิจารณา

ก็ไม่ต้องไปค้นธรรมะที่ไหนเลย

ค้นธรรมะในตัวเอง

การปฏิบัติจึงไม่ใช่เรื่องว่า

เราจะต้องจดจำอะไรมากมาย

แต่เป็นเรื่องการมีสติ 

คอยดูกาย ดูใจ ในปัจจุบันนี้เท่านั้น

ดูกายที่กำลังเป็นไปในปัจจุบัน

และดูจิตใจที่กำลังเป็นไปในปัจจุบัน

พระอาจารย์สุรศักดิ์ เขมรังสี

ใจมีสภาพ คือ รู้...รู้อย่างเดียว

การที่เราทำจิตให้สงบก็เพื่อให้รู้จักใจ

รู้จักว่าใจอยู่ที่ไหน ใจมีลักษณะเป็นอย่างไร

ไม่ใช่ว่า...เพื่อลม เพื่อพุทโธ อย่างเดียว

ลมก็เพื่อเข้าไปหาใจ พุทโธก็เข้าไปรู้ใจ

เข้าไปดูใจ เมื่อเห็นใจ รู้จักใจดีแล้ว

ก็จะรู้ว่าใจที่แท้จริงไม่เป็นอะไร

ไม่เป็นสัตว์ ไม่เป็นบุคคล ไม่เป็นตัวตน

ไม่เป็นเรา ไม่เป็นเขา ไม่มีกู ไม่มีมึง

มีแต่รู้เท่านั้นแหละ

ใจมีสภาพ คือ รู้...รู้อย่างเดียว

ครูบาเจ้าเพชร วชิรมโน

ความผิดพลาดคือก้าวย่างใหม่

ในความผิดพลาดมักมีสิ่งดีงามแฝงอยู่เสมอ

ความผิดพลาดคือก้าวย่างใหม่

แต่เรามัวเสียใจจนมองไม่เห็นสิ่งดีนั้น

ในสมัยพุทธกาล เจ้าชายสิทธัตถะ

ก็ทรงเผชิญกับความผิดพลาด...

มาตลอดระยะเวลา ๖ ปีก่อนตรัสรู้

พระองค์ทรงทดลองความจริงของชีวิต

ด้วยวิธีทรมานร่างกายต่างๆ นานาอย่างรุนแรง

จนท้ายที่สุด ความผิดพลาดทั้งหมด

ก็หลอมรวมกัน กลายเป็นองค์ความรู้แจ้งประจักษ์

ท่านเขมานันทะ (อ.โกวิท อเนกชัย)

เรียบเรียงโดย สิริรัตน์ เจ้าประเสริฐ

เห็นความดีของคนอื่น มีความสุขตลอดเวลา

ผู้ที่สามารถเห็นความดีของคนอื่น 

มีความสุขตลอดเวลา

อยากจับผิดผู้อื่นมันไม่ยาก 

เรื่องจับผิด ไม่ต้องฉลาดก็ทำได้

แต่การที่เราจับถูก ...

พยายามจับความดีของคนอื่น 

อันนี้ต้องฉลาด ต้องเก่ง 

ต้องรู้จักควบคุมอารมณ์ตัวเอง

พระอาจารย์ชยสาโรภิกขุ

ความว่าง คือว่างในสิ่งที่มี

ความว่างนี่ พูดให้คนฟังไม่รู้เรื่อง

แต่คนทำไปจะรู้จักความว่างนี้ว่ามีประโยชน์

ไม่ใช่ว่ามันว่างในสิ่งที่มัน "ไม่มี"

มันว่างในสิ่งที่มัน "มี" อยู่

หลวงปู่ชา สุภัทโท

การปฏิบัติธรรมไม่ใช่อื่นไกล...

การปฏิบัติธรรมไม่ใช่อื่นไกล

ได้แก่การที่เรามาสนใจ

เอาใจใส่ดูแลตัวเราเอง 

รับว่าจะมาดูตนเอง

ปฏิเสธที่จะสนใจดูคนอื่น. . .

หลวงพ่อประจาก สิริวณฺโณ

ความรุ่งเรืองและการล่มสลาย เป็นเพียงหยาดน้ำค้างบนใบหญ้า

          จงมองดูปรากฏการณ์แห่งความรุ่งโรจน์และความตกต่ำ ด้วยดวงใจที่สงบไร้กังวล เพราะทั้งความรุ่งเรืองและการล่มสลาย เป็นเพียงหยาดน้ำค้างบนใบหญ้าเท่านั้น

                                                                                                หลวงปู่ฝั้น อาจาโร

การปล่อยให้จิตคิดตามอารมณ์ของจิต

           การปล่อยให้จิตคิดไปในแง่ต่างๆ ตามอารมณ์ของจิตนั้น ไม่สามารถที่จะทำให้เกิดอะไรขึ้นมา นอกจากไปเที่ยวเก็บรวบรวมเอาความทุกข์ ความร้อนจากอารมณ์ภายนอก มาเผาลนจิตใจของตนให้วุ่นวายเดือดร้อนไม่ขาดระยะ

                                                                                               หลวงปู่อ่อน ญาณสิริ

ผู้ฝึกตนไว้ดีแล้ว ย่อมได้ที่พึ่งอันหาได้ยาก

อัตตาหิ อัตโน นาโถ 

ตนนั้นแลเป็นที่พึ่งแห่งตน 

แต่ความจริงพุทธภาษิตไม่ได้มีเท่านี้

พระพุทธเจ้ายังตรัสต่อว่า

"ผู้ฝึกตนไว้ดีแล้ว ย่อมได้ที่พึ่งอันหาได้ยาก"

ประโยคหลังนี่ชาวพุทธไทยไม่ค่อยได้ยิน

ตนจะเป็นที่พึ่งแห่งตนได้ต้องมีการฝึกฝน

ถ้าไม่ฝึกฝนแล้ว 

ตนนอกจากจะเป็นที่พึ่งให้ตนเองไม่ได้แล้ว 

ยังจะกลายเป็นศัตรูของตนเองเสียอีก

พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล

ส่งจิตออกมาข้างนอกเป็นสมุทัย

การส่งจิตออกมาข้างนอกเป็น สมุทัย

หากควบคุมจิตไว้ภายในเป็น มรรค

หลวงพ่อวิชัย เขมิโย

รู้จักแต่ความดีของคนอื่น

          เราปฏิบัติธรรม แต่เราก็ไม่รู้ว่าธรรมะหน้าตาเป็นอย่างไร เราไม่ได้นึกว่าธรรมะ... อยู่ที่กายกับจิตของเราเองนี้... เราจึงไม่ควรส่งจิต ส่งความคิดออกนอกตัวเอง ตัวเองที่มีตัวตน แขนสองขาสองหัวหนึ่งก็อยู่ตรงนี้  แต่ทำไมจึงไม่เห็นธรรมะ ทำไมไม่เห็นขันธ์ 5 ของตัวเอง ...รู้จักแต่ความดีของคนอื่น พากันวิ่งตามความดีของคนอื่นไปที่โน่นที่นี่ แต่ไม่เคยหาดีในตัวเอง

                                                                                                  หลวงปู่บุญเพ็ง กัปปโก

เมื่อผู้ใดอยากพ้นทุกข์ ให้วางสุขเสีย

เพราะเหตุที่เขาไม่รู้ว่าสุขกับทุกข์ติดกันอยู่ 

เขาจึงไม่พ้นทุกข์ 

เมื่อผู้ใดอยากพ้นทุกข์ ให้วางสุขเสีย 

ก็เป็นอันวางทุกข์ด้วยเหมือนกัน 

ครั้นวางสุขแล้ว ทุกข์ก็ไม่ต้องวาง 

ก็หายไปเอง อยู่กับเราไม่ได้ 

พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (หลวงปู่จันทร์ สิริจนฺโท)

อย่ามัวเมาในรูปร่างสังขาร

อย่ามัวเมาในรูปร่างสังขารของตน 

มัจจุราชมันไม่ไว้หน้าผู้ใด

หลวงปู่พรหม จิรปุญฺโญ

ที่หลงยึดมั่นถือมั่นเป็นความโง่

ที่หลงยึดมั่นถือมั่นเป็นความโง่ 

ถ้ามีความรู้ถูกต้องขึ้นมา 

จะเห็นโลกโดยความเป็นของว่าง 

ท่าน ก.เขาสวนหลวง

รู้กายใจ ไม่ใช่อย่างที่เราอยากให้เป็น

หน้าที่ผู้ปฏิบัติธรรมคือ 

                    กำหนดดูรู้ตามกายกับใจอย่างที่เขาเป็น     

 ไม่ใช่อย่างที่ใจเราอยากให้เป็น

หลวงพ่อประจาก สิริวณฺโณ

คนที่ปล่อยใจให้ตกไปอยู่ในนิวรณธรรม...

           คนที่ปล่อยใจให้ตกไปอยู่ในนิวรณธรรม คือ สัญญาอารมณ์ภายนอกต่างๆ นั้นเปรียบเหมือนกับคนที่เดินบุกเลนลงไปในทะเล ยิ่งก้าวออกไปก็ยิ่งจมถึงบั้นเอว ถึงคอ แล้วก็มิดหัวจมทะเลเลย....

                                                                                                         ท่านพ่อลี ธัมมธโร

ไม่มีอะไรเป็นสมบัติของใครได้

สิ่งที่เราแสวงหาด้วยการเสียสละชีวิตชีวา

ด้วยความเหน็ดเหนื่อยทุกข์ยากนั้น

ล้วนแต่เป็นของที่เราจะต้องพลัดพรากทั้งนั้น

สิ่งเหล่านั้นจะต้องเสียหายไปจากเราทั้งนั้น

เพราะอันนั้นเขาเกิดมาเพื่อพลัดพราก

เราจะสมมุติเขาว่า เป็นเงินเป็นทอง

เป็นข้าวของวัตถุอะไรก็ช่าง

อันนั้นก็เกิดมาเพื่อที่จะแตกสลาย

เราก็เหมือนกัน เกิดมาเพื่อแตกสลาย 

เกิดมาก็เพื่อแตกเพื่อตาย

ไม่มีอะไรเป็นสมบัติของใครได้หรอก

หลวงปู่แบน ธนากโร

ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ไม่ใช่ของเธอ

จักษุ...โสตะ...ฆานะ...ชิวหา...

กายะ...มโน ไม่ใช่ของเธอ

เธอจงละมันเสีย

สิ่งเหล่านั้น อันเธอละเสียแล้ว

จักเป็นไปเพื่อประโยชน์...

และความสุขแก่เธอ แล.

สฬา. สํ. ๑๘/๑๖๑/๒๑๙

การซักฟอกจิตใจ ต้องอาศัยความตั้งมั่นของใจ

การซักฟอกจิตใจนั้น จะต้องอาศัยความตั้งมั่นของใจ 

คือสมาธิ ฝึกอบรมจิตใจให้ตั้งมั่นให้สงบ 

เพื่อจะพินิจพิจารณาสภาวะต่างๆ ให้เห็นตามความเป็นจริง 

ถ้าจิตไม่สงบ จิตไม่ตั้งมั่น จิตไม่มีกำลังของสมาธิ 

ถึงจะมีปัญญาเฉลียวฉลาดเฉียบแหลมขนาดไหน ...

พิจารณาไปก็กลายเป็นสัญญา

ไม่สามารถขับไล่กิเลสตัณหา ออกไปจากจิตใจของตัวได้

พระอาจารย์สิงห์ทอง ธมฺมวโร

สิ่งที่ผ่านมาก็เหมือนพยับแดด

สิ่งที่ผ่านมาก็เหมือนพยับแดด 

เดี๋ยวมันก็สลายไป ผ่านไปแล้ว 

ให้เรารู้จักรู้แจ้ง 

ตรงนี้เองที่เราจะต้องปฏิบัติ 

ว่าเราจะไม่ตามอารมณ์ 

ไม่ตามสิ่งแวดล้อมไป 

ถ้าเราตามไปก็จะมีความเกิด 

ความแก่ ความเจ็บ ความตาย ...

ความพลัดพราก มีความทุกข์มาก 

มีความทุกข์หลาย ... 

หลวงพ่อกัณหา สุขกาโม

หยุดเสาะหาธรรม จึงเห็นธรรม

ให้พากันหยุดเสาะหาธรรมเสีย 

จึงจะเห็นธรรม 

ให้ดูสิ่งที่ปรากฏอยู่ในตัวของเรา 

สิ่งที่รู้อยู่ในตัวของเรา สิ่งที่ปรากฏอยู่นั่นล่ะ

ความรู้สึกอยู่ที่ไหนให้ดูตรงนั้น 

ให้กำหนดไว้ตรงนั้น ให้เพ่งลงตรงนั้น 

เพ่งดูดวงใจของเรา 

ธรรมอยู่ตรงนั้นล่ะ...

หลวงปู่ฝั้น อาจาโร

วิปัสสนาต้องอาศัยปัญญา ดูให้เห็นความเป็นจริงของโลก

การทำวิปัสสนาต้องอาศัยปัญญา 

มาดูให้เห็นความเป็นจริงของโลก 

เช่น เมื่อเกิดทุกข์ก็ดูมันไปเฉยๆ 

อย่าไปละ อย่าไปปรุงมัน 

ดูจนให้เห็นก้อนทุกข์ ว่าทุกข์ไม่ใช่ตน 

เมื่อเห็นว่าทุกข์ไม่ใช่ตน

ให้ดูต่อไปจนเห็นอุปาทาน 

ว่าไม่ใช่จิต ไม่ใช่ตน 

เมื่อเห็นอย่างนี้ 

อวิชชาของปุถุชนก็ดับ 

หลวงปู่เจือ สุภโร

อริยบุคคลไม่ผิดแปลกจากคนสามัญธรรมดา

          “...อย่าพยายามทึกทักเอาเองตามความรู้สึกของตนว่าพระอริยบุคคลไม่ว่าในลำดับใด เป็นบุคคลที่มีอะไรผิดแปลกไปจากคนธรรมดาสามัญ ท่านก็มีอะไรทุกอย่างเหมือนๆ กับคนธรรมดาสามัญ ทั้งร่างกายและจิตใจ หรือถ้าจะว่าให้ถูก ท่านเสียอีกเป็นธรรมดาสามัญ ปุถุชนต่างหากที่มีอะไรผิดธรรมดา วิปริตไปด้วยการปรุงของกิเลสตัณหาอันเป็นเหตุแห่งทุกข์ พระอรหันต์ท่านเป็นปกติธรรมดา พ้นจากการปรุงแต่ง จึงอยู่อย่างไม่มีทุกข์...”

                                                                                                 หลวงปู่ดูลย์ อตุโล

เมื่อจิตตั้งมั่นเป็นสมาธิ ย่อมรู้ตามความเป็นจริง

ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร 

พึงเจริญสมาธิ ให้เกิดมีขึ้นในสันดาน 

เมื่อจิตตั้งมั่น เป็นสมาธิแล้ว ย่อมรู้ตามความเป็นจริง

หลวงปู่ครูบาพรหมา พรหมจกฺโก

พระพุทธเจ้าทรงสอนเรื่อง “ทุกข์” เพื่อดับทุกข์

พระพุทธเจ้าทรงสอนเรื่อง “ทุกข์” 

มิใช่เพื่อให้เป็นทุกข์

แต่เพื่อเป็นจุดเริ่มต้นที่จะดับทุกข์

เพราะทรงรู้ว่า ทุกข์หรือปัญหานั้น

เป็นสิ่งที่แก้ไขได้ ดับได้

มิใช่ของเที่ยงแท้แน่นอน

ถ้าดับทุกข์ แก้ปัญหาแล้ว 

หรือได้สร้างความสามารถ

ในการดับทุกข์ แก้ปัญหาไว้พร้อมแล้ว

ชีวิตก็จะปลอดโปร่งโล่งเบา พบสุขที่แท้จริง

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต) 

ธรรมชาติไม่เป็นไปตามปรารถนาใคร

ธรรมชาตินี้เป็นไปตามหน้าที่ของมัน 

ไม่เป็นไปตามปรารถนาใคร 

พูดเรื่องแก่ เจ็บ ตาย ไม่มีใครชอบฟัง 

พูดเรื่องทำยังไงจะไม่แก่ อย่างนี้ชอบ 

ทำยังไงไม่เจ็บ ชอบ...

ทำยังไงจะไม่ตาย ชอบฟัง 

ชอบแล้วมันสมหวังไหม 

ผิดหวังหมดเลย... 

หลวงปู่คำบ่อ ฐิตปัญโญ

ต้องมี ต้องเป็น ในการปฏิบัติคือความหลง

          ...การปฏิบัติ ถ้าเราปฏิบัติแล้วต้องเห็นอย่างนั้น ต้องมีอย่างนี้ ต้องเจอสภาวะอย่างนั้นอย่างนี้ ต้องมีฤทธิ์อย่างนั้นอย่างนี้ ... มันเป็นความปรารถนาของมนุษย์ที่มันอยู่ภายใต้จิตลึกๆ ด้วยความโง่และหลง ว่าจะต้องให้ได้ ต้องมีต้องเป็น ... ความรู้สึกเหล่านี้นี่เองที่มันเป็นตัวผลักดันให้เราแสวงหาที่มันจะได้จะมีจะเป็น จึงไม่แปลกว่ามันจึงเป็นขบวนการที่ทำให้เราหลงและถลำเข้าไปเรื่อยๆ…

                                                                                    พระอาจารย์ครรชิต อกิญจโน