กินยาไม่ถูกกับโรค
..พวกเราจงศึกษาให้ดี มิใช่ว่าจะเอาหมวดธรรมะใดมาปฏิบัติก็จะบรรลุธรรมเป็นพระอริยเจ้าได้ ถ้าหมวดธรรมนั้นตรงกับบารมีที่เราได้บำเพ็ญมาก็โชคดีไป ถ้าเอาหมวดธรรมที่ไม่ตรงกับบารมีของตัวเองมาปฏิบัติ ถึงจะเร่งความเพียรอย่างเข้มข้นเต็มที่อยู่ก็ตาม การจะได้บรรลุมรรคผลเป็นพระอริยเจ้าก็เป็นไปไม่ได้อยู่นั่นเอง เหมือนกินยาไม่ถูกกับโรค ไม่ว่าจะขยันกินสักปานใด โรคก็จะไม่หายนี้ฉันใด การปฏิบัติธรรมก็เป็นฉันนั้น
หลวงพ่อทูล ขิปปปัญโญ
ไม่ต้องเที่ยวไปกราบผู้รู้
ท่านผู้รู้ทั้งหลาย เราไม่ต้องไปเที่ยวกราบท่านหรอก เป็นการลำบากเปล่าๆ ทั้งสองฝ่าย ให้กราบท่านในใจดีกว่า เรากราบท่านในใจนั่นแหละ เราถึงท่านแล้ว
ท่านพ่อเฟื่อง โชติโก
ปล่อย..สิ่งที่มากระทบ
เสียงมากระทบหู ก็ปล่อยให้มันคืนบ้านไปซะ
กลิ่นมันมากระทบจมูก ก็ปล่อยมันไปตามเรื่องมันซะ
รสที่มากระทบลิ้น ก็ปล่อยให้มันไปซะ
อะไรที่มากระทบโผฏฐัพพะ ก็ปล่อยให้มันไปซะ
อารมณ์ที่เกิดกับใจ ก็ปล่อยให้มันไปซะ
มันก็หมดเท่านั้นแหละ เราก็เป็นอิสระเท่านั้น...
หลวงปู่ชา สุภัทโท
ละอยู่ที่ใจ วางอยู่ที่ใจ
ละอยู่ที่ใจ วางอยู่ที่ใจ ไม่ใช่ที่อื่น เอาใจนี้ละ เอาใจนี้วางจึงใช้ได้ ไม่ใช่ไปจำเอาคำพูดในคัมภีร์มาพูด ใช้ไม่ได้ มันต้องน้อมเข้ามาหากายหาใจของเรานี้ กำหนดการละ กำหนดการวางลงใน กาย วาจา ใจ ของเรานี้ รวมลงในไตรทวารนี้ ไม่ใช่ที่อื่น
หลวงปู่แหวน สุจิณโณ
คนเราจะได้ดีต้องรู้จักขโมยวิชา
คนเราจะได้ดีนั้น ก็ต้องรู้จักขโมยวิชา คืออย่ารอให้อาจารย์บอกทุกสิ่งทุกอย่าง ต้องใช้ความสังเกตเอาเองว่าท่านทำอะไร เพราะอะไร เพื่ออะไร เพราะท่านทำอะไรท่านก็มีเหตุผลของท่าน...
ท่านพ่อเฟื่อง โชติโก
คำสอนของพระพุทธเจ้ามิใช่เพื่อจำเฉยๆ
พระพุทธเจ้าไม่ได้สอนให้คนเราจำเอาคำสอนของพระองค์ไว้เฉยๆ เมื่อจำได้แล้วให้ลงมือดัดแปลงกาย วาจา ใจ ของตนให้เป็นไปตามคำสั่งสอนนั้น ถ้าตนดัดแปลงกาย วาจา ใจ ให้ตรงไปตามคำสอนแล้ว ก็พยายามรักษาความรู้ ความเห็นที่เป็นศีลเป็นธรรมนั้นไว้
หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
สติเป็นแม่ของกุศล
เมื่อ "สติ" ของเราหนาแน่น
ไม่ย่อหย่อน "สมาธิ" ของเรา
ก็แข็งขึ้น ใจก็เที่ยง
สติ จึงเป็นตัวเหตุ เป็นตัวอุปการี
ที่อนุเคราะห์ ส่งเสริม
ให้สมาธิของเรา เจริญขึ้น
สติ จึงเปรียบเหมือนกับ พ่อแม่ของเรา
เราจะต้องเลี้ยงดู ไว้เสมอ
สตินั้น ท่านเรียกว่า มาติกากุสลา
แปลว่า "แม่ของกุศล"
ท่านพ่อลี ธัมมธโร
มองโลกด้วยใจเป็นกลาง จึงเห็นโลกแท้จริง
มองโลกในแง่ดี ก็หลอกตัวเอง
มองโลกในแง่ร้าย ก็หลอกตัวเอง
มองโลกด้วยใจเป็นกลาง จึงเห็นโลกอันแท้จริง
แท้จริงโลกไม่มีความดีและความเลวโดยตัวมันเอง
ความดีและความเลวของสิ่งใด ๆ อยู่ที่ใจ ไปแยกแยะกำหนด
นิยามตามความนิยม แล้วสร้างความอยากยึดถือใว้
โลกกลาง ๆ เลยถูกเหมาเอาเป็นโลกน่าพอใจบ้าง
ไม่น่าพอใจบ้าง โดยที่มันไม่ได้รู้เรื่องใด ๆ ด้วยเลย
เมื่อใดที่ "จิตว่าง" มันจึงจะเห็นโลกทั้งหลาย
ไร้ความหมายด้วยประการทั้งปวง
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
ฝึกสติด้วยพุทโธ
ให้หาหลักผูกสติไว้ อย่าให้หลุดลอยเลื่อนไหลไปตามสบาย หลักสำคัญที่สุดเป็นหลักแห่งมหามงคลที่แท้จริง คือหลัก "พระพุทโธ" นั่นคือ พยายามให้ใจคือให้สตินั่นเองติดอยู่กับหลัก "พระพุทโธ" คือท่อง "พุทโธ" ไว้ให้ทุกเวลานาที ที่ไม่วุ่นวายหนักหนาอยู่ด้วยธุรกิจการงานที่ต้องใช้ความคิด ใช้สมอง นั่นแหละคือการฝึกสติ หรือฝึกใจให้อยู่กับที่ อยู่กับหลักพระพุทโธ
ทำไปเถิด สติจะมั่นคงขึ้นเป็นลำดับ การรู้ทันความคิดจะเกิดตามมาพร้อมกัน เป็นคุณสำคัญแก่ชีวิตอย่างแท้จริง..
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
พระอริยะเจ้าสละสุขส่วนน้อย
..ขอให้ท่านทั้งหลายจงสำรวจดูความสุข
ว่าตรงไหนที่ตนเห็นว่ามันสุขที่สุดในชีวิต
ครั้นสำรวจดูแล้วมันก็แค่นั้นแหละ
แค่ที่เราเคยรู้เคยพบมาแล้วนั่นเอง
ทำไมจึงไม่มากกว่านั้น มากกว่านั้นไม่มี
โลกนี้มีอยู่แค่นั้นเอง
แล้วก็ซ้ำๆ ซากๆ อยู่แค่นั้น เกิด แก่ เจ็บ ตาย อยู่ร่ำไป
มันจึงน่าจะมีความสุขชนิดพิเศษกว่า
ประเสริฐกว่านั้น ปลอดภัยกว่านั้น
พระอริยะเจ้าทั้งหลาย ท่านจึงสละสุขส่วนน้อยนั้นเสีย
เพื่อแสวงหาสุขอันเกิดจากความสงบกาย สงบจิต สงบกิเลส
เป็นความสุขที่ปลอดภัยหาสิ่งใดเปรียบมิได้เลย..
หลวงปู่ดูลย์ อตุโล
นิพพานเข้าไม่ได้ด้วยการอธิษฐาน
ต่อไปให้รีบตั้งใจปฏิบัติ อย่าสนใจคนอื่น สนใจจิตตัวเองให้มากๆ รักษาจิตตนเองให้ดี รักษาองค์พระ (ภาพพระ) ไว้อย่าให้หาย ชำระใจให้ปราศจากความโลภ โกรธ หลง มันก็ถึงเองแหละนิพพาน ไม่ใช่ปากก็บอกจะไปนิพพาน แต่ไม่ชำระโลภ โกรธ หลงให้ขาดไป อธิษฐานยังไงมันก็ไม่ถึงนะแก นิพพานเข้าไม่ได้ด้วยการอธิษฐาน แต่ต้องอาศัยการปฏิบัติ ซึ่งจุดสำคัญคือการละอารมณ์ โลภ โกรธ หลง ละได้เมื่อไหร่ถึงทันที ละไม่ได้มันจะถึงแค่หัวตะพาน....
หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ เทศน์สอนคณะศิษย์วัดท่าซุงที่ได้มโนมยิทธิและเดินทางไปกราบหลวงปู่ดู่ ตามคำสั่งหลวงพ่อฤาษีฯ
สุขภาพใจอยู่ที่สติสัมปชัญญะ
พื้นฐานของสุขภาพใจอยู่ที่สติสัมปชัญญะ ผู้มีสุขภาพใจดีแสดงว่ามีสติสัมปชัญญะมาก ส่วนผู้มีสุขภาพจิตไม่ดีเรียกว่าเสียสติ คนบ้าคือ คนเสียสติ เพราะสติสัมปชัญญะไม่มีเลย ใครมีสติสัมปชัญญะ 100 เปอร์เซ็นต์เต็มเป็นพระอรหันต์ เพราะพระอรหันต์ได้ชื่อว่า ผู้มีสติไพบูลย์ คือ มีสติ 100 เปอร์เซ็นต์ ท่านไม่หลงสติเลย จึงทำอะไรไม่ผิดพลาด ไม่ต้องฝืนใจรักษาศีลเหมือนคนทั่วไป เพราะท่านมีศีลโดยธรรมชาติ เนื่องจากมีสติไพบูลย์
พระราชวรมุนี (ประยูร ธมฺมจิตโต)
ทิฏฐิต่างกับสัจจะ
ทิฏฐิกับสัจจะ มันคนละอย่างกันนะ ถ้ารักษาคำพูดด้วยใจขุ่นมัว คิดจะเอาชนะเขา นั่นคือตัวทิฏฐิ ถ้ารักษาด้วยใจปลอดโปร่ง สงบเยือกเย็น นั่นคือสัจจะ ถ้าเวลารักษาสัจจะเราก็สงบเบาสบาย
ท่านพ่อเฟื่อง โชติโก
คนเราทุกคนอยู่ในบัญชีตาย
คนเราทุกคนก็อยู่ในบัญชีตาย พอเกิดมาเราก็เข้าคิวรอเขาประหารชีวิต จะถึงตัวเราเมื่อไรก็ไม่มีใครรู้ ฉะนั้น เราจะประมาทไม่ได้ ต้องรีบสร้างความดีของเราให้ถึงพร้อมฯ
ท่านพ่อเฟื่อง โชติโก
อานิสงส์ของวิปัสสนา
วิปัสสนานี้มีผลอานิสงส์ใหญ่ยิ่งกว่าทาน ศีล พรหมวิหาร ภาวนา ย่อมทำให้ผู้นั้นมีสติ ไม่หลง เมื่อกาลกิริยา มีสุคติภพ คือมนุษย์และโลกสวรรค์เป็นไปในเบื้องหน้า หากยังไม่บรรลุผลทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน ถ้าอุปนิสัยมรรคผลดี ก็ย่อมทำให้ผู้นั้นบรรลุมรรคผล ทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพานได้ในชาตินี้นั่นเทียว
หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล
ศึกษาธรรมเพื่อรู้จักความจริงของโลก
ธรรมดาของโลกย่อมมีของคู่กันคือ มีเจริญ มีเสื่อม มีลาภ เสื่อมลาภ มียศ เสื่อมยศ มีได้ มีเสีย คนที่ไม่ศึกษา ไม่รู้จักธรรมดาของโลก ย่อมปรารถนาแต่ส่วนที่ดีคือความเจริญ ความมีลาภ ความมียศ เมื่อธรรมดาของโลกกับความปรารถนาของคนไม่ตรงกัน จึงเกิดความน้อยเนื้อต่ำใจ นั้นคือความทุกข์ การศึกษาธรรม คือการศึกษาให้รู้จักความจริงของโลก ไม่หลงไปแก้โลก และไม่ปล่อยให้โลกดึงจนไม่มีการยับยั้ง โลกจะหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรก็ตาม ปล่อยให้เป็นเรื่องธรรมดาของโลก สิ่งที่ควรคิด คือทําอย่างไรชีวิตจึงจะเป็นประโยชน์อยู่ในโลกนี้
หลวงปู่จันทร์ กุสโล
เหตุที่ปฏิบัติแล้ว สงบยาก
เราทั้งหลายพึงรู้ตัว
ที่เราปฏิบัติสงบยาก เพราะเรารักษาไม่ได้
จิตที่มันลุ่มๆ ดอนๆ
เวลาเคร่ง ก็เคร่งเหมือนกับจะเอาให้ได้พระนิพพาน
ในวันนั้น เวลานั้น
เวลาหย่อน ก็หย่อน ปล่อยให้ความมัวเมาเกิดขึ้น
อาสวะมันไม่หมดก็เพราะอันนี้เอง
ความมัวเมาในอารมณ์ที่ตาเห็น หูได้ยิน...มาจากที่นี้แหละ
หลวงปู่สุวัจน์ สุวโจ
มีทาน ศีลแต่ขาดภาวนา
บุคคลที่มีทาน ศีล แต่ขาดการภาวนานั้น
เปรียบเหมือนบุคคลที่มีเสบียงพร้อมแล้ว มีร่างกายที่สมบูรณ์ มีกำลังวังชาดี
แต่บุคคลนั้นเป็นบุคคลที่ตาบอด
เขาย่อมไม่สามารถจะเดินทางไปสู่พระนิพพานได้
หลวงปู่คำดี ปภาโส
ให้มองที่จิต
ดูที่จิต วางอารมณ์ให้ดี กำหนดรู้อยู่ตลอดเวลา
อย่างอื่นไม่เอา เอาแต่ธรรม อย่าไปมองข้างนอก
ให้มองข้างในนี่ ดูที่จิต
พิจารณาให้เห็นเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
หลวงปู่สี ฉันทสิริ
คาถามหาเสน่ห์
"นะโม” แปลว่า อ่อนน้อมถ่อมตัว เป็นสิ่งสำคัญที่สังคมต้องการมากที่สุด การฝึกยอมแพ้เป็น ทำตนเป็นผ้าขี้ริ้ว เป็นตัวบังคับให้ทิฏฐิอ่อนตัวลง หากทำได้ เราจะสบาย ไปไหนก็ไม่มีคนรังเกียจ “นะโม” ทางกาย วาจา ใจ เป็นสิ่งที่ต้องศึกษาและนำไปปฏิบัติ ให้เกิดขึ้นกับตัวเราให้ได้
หลวงพ่อทูล ขิปปปัญโญ
ถึงนิพพานเพราะปัญญา
ศาสนาพุทธของเราเกิดขึ้นในโลกใบนี้ จากผู้ปฏิบัติ จากผู้มีสติปัญญาที่ดี ไม่ได้เกิดขึ้นจากความสงบของสมาธินะ จำไว้ เกิดขึ้นจากผู้มีสติปัญญาที่ดี นั่นคือพระพุทธเจ้า ศาสนาพุทธเป็นศาสนาของผู้มีปัญญาที่สร้างขึ้นมากับโลกใบนี้ ทีนี้สาวกทั้งหลายที่ผ่านพ้นไปถึงมรรคผลนิพพานแล้วก็ตาม เป็นฆราวาสก็ดี เป็นพระก็ดี มากมายก็หลายแสนท่าน ท่านเป็นไปได้เพราะอะไร เพราะท่านมีปัญญาที่ดี สติดี ปัญญาดี นั่นนะ ผ่านได้เลย
หลวงพ่อทูล ขิปปปัญโญ
ในหลวงทรงพิจารณาคลื่นเป็นกรรมฐาน
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวตรัสว่า พระองค์ชอบดูคลื่น พิจารณาคลื่นเป็นกรรมฐาน ก็เพราะแล่นเรือใบโต้คลื่น และทรงวินิจฉัยว่า คลื่นที่มากระทบ คลื่นมันเกิดแต่ละลูก ไม่ใช่คลื่นลูกเก่า มันเป็นคลื่นลูกใหม่ขึ้นทดแทนซึ่งกันและกัน ในที่สุดมันก็มากระทบฝั่งหายไป แล้วก็อาจจะน้ำกระเพื่อมขึ้นมาใหม่กลายเป็นคลื่น ก็มาเทียบกับอารมณ์จิตของพระองค์ เห็นไหมลูก พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเห็นทุกอย่างเป็นกรรมฐาน ที่พ่อเคยบอกลูกว่า จงดูทุกอย่างให้เป็นสมถะและวิปัสสนา จิตใจจะได้ตัดกิเลสง่าย......
หลวงพ่อฤาษีลิงดำ
วิธีภาวนา 24 ชั่วโมง
ภาวนาตลอด ๒๔ ชั่วโมงนี่เป็นไปได้อย่างไร ?
เมื่อเราภาวนาด้วยความตั้งใจพุทโธ ๆ ๆ เมื่อจิตเป็นสมาธิดีแล้วนี่ เวลาเรานอนลงไปเราภาวนาพุทโธ ๆ ๆ พอพุทโธแล้วไม่ทราบมันหลับไปแต่เมื่อ ไหร่ หลับไปแล้วจิตยังภาวนาพุทโธ ๆ อยู่ตลอดคืนย่ำรุ่ง ทำให้ผู้ภาวนารู้สึกว่าตัวเองนอนไม่หลับทั้งคืนแต่แท้ที่จริงกายมันหลับได้เป็นอย่างดี แต่จิตมันไม่หลับเมื่อก่อนธรรมดาเรานอนหลับ เราหลับทั้งกายหลับทั้งจิตแต่นักภาวนาที่ทำสมาธิเก่ง แล้วสมาธิมีอยู่ตลอดเวลา เมื่อนอนหลับลงไปแล้ว กายมันหลับแต่จิตมันตื่น ไม่มีกลางวันไม่มีกลางคืน นั่นเป็นธรรมชาติแห่งคุณธรรมคือพุทธะเกิดขึ้นในจิตของผู้ภาวนาจะเป็นอย่างนั้น ดังนั้นจึงได้กล้าใช้คำว่า ภาวนาพุทโธอยู่ตลอด ๒๔ ชั่วโมง เพราะมันได้เป็นไปแล้ว
หลวงพ่อพุธ ฐานิโย
ภาวนา 24 ชั่วโมง
การฟังธรรมะ การเรียนธรรมะ มีความรู้จากการฟัง มีความรู้จากการเรียน มีความรู้จากการอ่านหนังสือ มีความรู้จากประสบการณ์ เรามีภูมิความรู้ที่จะพูดจะคุยอวดกันได้ทั้งนั้น แต่ว่าการปฏิบัติของเรายังไม่ถึงขั้น เพราะฉะนั้นจึงควรจะขยันขันแข็ง เอาชีวิตเข้าแลก เงินทองมองเห็นอยู่ เราก็ยังเอายากเหลือทน คุณธรรมซึ่งเกิดขึ้นในจิตในใจ มองไม่เห็นด้วยตา เพียงแต่รู้ด้วยจิตเท่านั้น มันก็ยิ่งจะเอายาก เพราะฉะนั้นถ้าท่านผู้ใดอยากได้คุณธรรม ก็ต้องทำให้แน่วแน่ วิธีทำให้แน่วแน่คือทำอย่างไร ? จะภาวนาพุทโธ ๆ ยุบหนอพองหนอ สัมมาอรหัง ฟัดมันตลอด ๒๔ ชั่วโมงนั่นแหละ
หลวงพ่อพุธ ฐานิโย
จงรู้จิตปัจจุบัน
•ไม่คิดถึงอดีต ไม่ห่วงอนาคต
จงเฝ้าดู เฝ้ารู้จิตปัจจุบันทันเวลา
พาข้ามพ้นบ่วงมารเอยฯ
ครูบาเจ้าบุญชุ่ม ญาณสํวโร
จงทำจิตเป็นกลางวางทุกอย่าง
•จงทำจิตเป็นกลางวางทุกอย่าง
ไม่เสแสร้งปรุงแต่งตามตัณหา
ดับอวิชชาความถือมั่นในสังขาร
ละรูปนามตามสัจจะภาวะหนา
รู้แล้วละ รู้แล้วปล่อย
ค่อยบรรเทาทุกข์โศกในโลกา
จงตั้งจิตเพียรภาวนาหาสัจธรรมนำพ้นทุกข์
ถึงสุขเย็นเป็นนิพพานเอยฯ
ครูบาเจ้าบุญชุ่ม ญาณสํวโร
เอาบัณฑิตมาไว้ในจิต พาลเอาออกไปเสีย
คบพาลได้ผิด คบบัณฑิตได้ผล คบคนชั่วทำตัวอับจน คบคนดีได้ผลจนวันตาย เมาเพศหมดค่า เมาสุราหมดความสำคัญ เมาการพนันหมดตัว เมาเพื่อนชั่วหมดดี ไม่ใช่หมายความว่า เราเป็นคนชั่ว แล้วเดินตามบัณฑิตไป จะเป็นบัณฑิตตามเขาไป ให้เอาบัณฑิตมาไว้ในจิต พาลเอาออกไปเสีย
หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม
วินัยปฏิบัติอย่างไร
วินัยปฏิบัติอย่างไร.....บอกเขาไปว่า ปฏิบัติน้อมเข้ามาสู่กายสู่ใจนี้ ต้องรู้เหตุ สำรวมระวังเหตุ ตาเป็นเหตุ ตาเห็นรูป ถ้าไม่รู้เท่าทันมัน ความยินดีก็เกิดขึ้น ความยินร้ายก็เกิดขึ้น ความโลภก็เกิดขึ้น เพราะเหตุนั้นเราต้องรู้เหตุ สำรวมระวังเหตุ ให้น้อมเข้ามาสู่กาย เอากายเป็นมรรค เอากายเป็นผล ค้นลงในสกลกายของเรานี้...วินัย ก็คือ การนำความชั่ว ความผิดออกจาก กาย วาจา ใจ นี้แหละเป็นวินัย
หลวงปู่แหวน สุจิณโณ
เพียรมากแต่ขาดปัญญา
ท่านอาจารย์เป็นห่วงลูกศิษย์ที่พากเพียรมาก หมายความว่าอย่างไร
ถูกแล้ว ผมเป็นห่วง ผมเป็นห่วงว่าเขาเอาจริงเอาจังจนเกินไป เขาพยายามเกินไป แต่ขาดปัญญา เขาเคี่ยวเข็นตนเองไปสู่ความทุกข์ยากโดยไม่จำเป็น บางคนมุ่งมั่นที่จะรู้แจ้ง เขาขบฟันแน่นและ ใจดิ้นรนอยู่ตลอดเวลา อย่างนี้เป็นความพยายามมากเกินไป คนทั่วไปก็เช่นเดียวกัน พวกเขาไม่รู้ถึง สภาพเป็นจริงของสิ่งทั้งปวง (สังขาร) สังขารทั้งปวง จิตและร่างกายล้วนเป็นของไม่เที่ยง จงเฝ้าดู และอย่ายึดมั่นถือมั่น...
หลวงปู่ชา สุภัทโท – ตอบปัญหาธรรม
อย่าหยุดแค่มโนมยิทธิ
ขอบรรดาพุทธบริษัททุกท่านที่ปฏิบัติมโนมยิทธิได้แล้ว จงอย่ายับยั้งความดีไว้แค่มโนมยิทธิ เพราะถ้าหากท่านทำความดีได้แค่นี้ มันยังไม่พ้นการลงนรก การให้ฝึกมโนมยิทธิ เพื่อเป็นการยืนยันว่าการเกิด แก่ เจ็บ ตาย มีจริง การระลึกชาติมีจริง ตายแล้วไม่สูญจริง สวรรค์มีจริง พรหมโลกมีจริง นิพพานมีจริง นรก เปรต อสุรกายมีจริง เมื่อทำได้แล้ว จงรวบรวมกำลังใจของท่าน ทำให้ตนเป็นพระโสดาบัน สกิทาคามี อนาคามี อรหันต์ ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือพระโสดาบัน จะได้ป้องกันอบายภูมิ ไม่ต้องตกนรก เป็นเปรต เป็นอสุรกายและสัตว์เดรัจฉานต่อไป เป็นการก้าวไปหาพระนิพพานเร็วขึ้น
หลวงพ่อฤาษีลิงดำ
กิเลสไม่มีมือไม่มีเท้า
กิเลสไม่มีมือไม่มีเท้า
ไม่อาจเข้ายึดใจผู้ใดได้
แต่มือเท้ามีในใจทั้งหลาย
วิ่งไปกอดกิเลสร้ายอย่างโง่งง
มือเท้าที่ใจมีคือความคิด
ปรุงแต่งจิตให้โลภและโกรธหลง
เพื่อปัญญาแจ่มใสให้มุ่งตรง
อัญเชิญพระพุทธองค์ครองความคิด
ไม่ให้คิดแต่งปรุงอย่างยุ่งยาก
“พระพุทโธ” ถวายฝากกายและจิต
“พระพุทโธ” ระลึกรู้อยู่เป็นนิตย์
เป็นพระพรชีวิตเหนือพรใด
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
แนวทางภาวนาที่ถูกต้อง
โดยมากแล้วแนวทางภาวนาก็แตกต่างกันเพียงรูปแบบเท่านั้น ไม่ว่าท่านจะเดินทางสายหนึ่งสายใด เดินช้าหรือเดินเร็ว ถ้าท่านมีสติอยู่เสมอ มันก็เหมือนกันทั้งนั้น ข้อสำคัญที่สุดก็คือ แนวทางภาวนาที่ดีและถูกต้องจะต้องนำไปสู่การไม่ยึดมั่นถือมั่น ลงท้ายแล้วก็ต้องปล่อยวาง แนวทางภาวนาทุกรูปแบบด้วย ผู้ปฏิบัติต้องไม่ยึดมั่นแม้ในตัวอาจารย์ แนวทางใดที่นำไปสู่การปล่อยวาง สู่การไม่ยึดมั่นถือมั่น ก็เป็นทางปฏิบัติที่ถูกต้อง
ท่านอาจจะอยากเดินทางไปเพื่อศึกษาอาจารย์ท่านอื่นอีก และลองปฏิบัติตามแนวทางอื่นบ้างก็ได้ พวกท่านบางคนก็ทำเช่นนั้น นี่เป็นความต้องการตามธรรมชาติ ท่านจะรู้ว่า แม้ได้ถามคำถามนับพันคำถามก็แล้ว และมีความรู้เรื่องแนวทางปฏิบัติอื่นๆ ก็แล้ว ก็ไม่อาจจะนำท่านเข้าถึงสัจธรรมได้ ในที่สุด ท่านก็จะรู้สึกเบื่อหน่าย ท่านจะรู้ว่าเพียงแต่หยุดและสำรวจตรวจสอบดูจิตของท่านเองเท่านั้น ท่านก็จะรู้ว่าพระพุทธเจ้าตรัสสอนอะไร ไม่มีประโยชน์ที่จะแสวงหาออกไปนอกตัวเอง ผลที่สุดท่านต้องหันกลับมา เผชิญหน้ากับสภาวะที่แท้จริงของตัวท่านเอง ตรงนี้แหละที่ท่านจะเข้าใจธรรมะได้
หลวงปู่ชา สุภัทโท
การฟังธรรมให้เข้าถึงธรรม
.......ระยะที่เรานั่งฟังธรรมนั้นไม่มีธุระหน้าที่ กายก็ไม่ได้ไปทำงาน วาจาก็ไม่ได้พูด จิตก็ห้ามไม่ให้คิดไปในอดีตอนาคต จะกำหนด พุทโธ พุทโธ อยู่ภายใน ทำให้จิตให้ใจสัมผัสกับบทบริกรรมของตนก็ได้ จะกำหนดลมหายใจเข้าออกของตัวก็ถูก แล้วแต่อัธยาศัยของใครชอบอะไร แล้วดึงใจของตัวที่คิดปรุงนั้นถอยกลับคืนมาจากที่ปรุงที่แต่งของมัน คือถอยเข้ามาภายใน เข้ามาหาดวงใจของตัว เมื่อเราตั้งใจไว้อย่างนั้น ท่านแสดงธรรมะอะไร ธรรมะที่ท่านแสดงออกไปนั้น ก็จะไปสัมผัสกับจิตของเราที่ตั้งเอาไว้โดยไม่ต้องส่งใจไปคิดว่าท่านจะเทศน์อะไร จะสอนอะไร นั่น...เป็นหน้าที่ของท่าน หน้าที่ของเราให้ตั้งจิตไว้เฉพาะหน้า
พระอาจารย์สิงห์ทอง ธมฺมวโร
เทคนิคกำราบความโกรธ
.......หายใจเข้าปอดลึก ๆ ยาว ๆ ทำลมหายใจให้ละเอียด (นึกจินตนาการว่าลมหายใจ ของเราเป็นอะไรบางอย่างที่ละเอียด อ่อน บางเบา ในขณะที่หายใจ ) หายใจเข้า ออกติดต่อกันสัก ๑๐ ครั้ง ความโกรธก็จะสลายหมดไป กลายเป็นความสบายใจมาแทนที่
หลวงปู่บุดดา ถาวโร
อ่านเพิ่มเติม... เทคนิควิธีกำราบความโกรธส่วนตัวของหลวงพ่อบุดดา ถาวโร
ชีวิตที่อยู่กับความสงบ
ชีวิตที่อยู่กับความสงบ เป็นชีวิตที่มีแต่ความสบายใจ บริสุทธิ์ใจแจ่มใส เป็นบ่อเกิดแห่งสติปัญญา สามารถป้องกันและระงับปัญหาทั้งปวงได้ พระบรมศาสดาจึงให้ทรงชักชวนพุทธบริษัทว่า สตฺติมคฺคเมวพรูหย ท่านจงเพิ่มพูนทางแห่งความสงบเท่านั้น ทางอื่นไม่ต้องเพิ่มพูนก็ได้ และทรงยืนยันว่า นตฺถิ สนฺติปรํ สุขํ ความสุขที่นอกจากความสงบหาไม่ได้
หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม
ผ้าขี้ริ้วห่อทอง
ธรรมที่เกิดขึ้นภายในใจนั่นแหละ
จะเป็นเหมือนผ้าขี้ริ้วห่อทองขึ้นมาทันที
เพราะร่างกายของคนนี้ไม่มีค่า
มันมีค่าอยู่ที่หัวใจที่มีธรรม
หลวงปู่เจี๊ยะ จุนโท
ปฏิบัติธรรม อย่าคิดว่าทำไม่ได้
พระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราทั้งหลาย บำเพ็ญบารมีมาเต็มส่วน จึงได้มาตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า รื้อขนสัตว์ให้พ้นทุกข์ไปสู่นิพพาน ตามที่พระพุทธองค์ได้ทรงมุ่งหมายไว้
เราทุกคนก็อย่ามีจิตใจท้อแท้อ่อนแอ อย่ามาคิดว่าเราทำไม่ได้ ปฏิบัติไม่ได้ อันนี้ท่านว่าเป็นความคิดของพญามาร สังขารมารมันเสี้ยมสอนจิตใจคนเราไว้ไม่ให้ไปสู่นิพพาน ให้มาเกิดมาตายอยู่กับลูกกับหลานนี้แหละ
หลวงปู่สิม พุทธาจาโร
ความสุขของพ่อ
ความสุขรื่นเริงใจจริงๆ ของพ่อก็คือ
๑. ถ้าเห็นลูกรักทั้งหมดของพ่อมีจิตเมตตาปรานี ปรารถนาสงเคราะห์คนและสัตว์
ให้มีความสุข
๒. เห็นลูกบริบูรณ์ไปด้วยสีลาจารวัตร
๓. ลูกของพ่อรู้จักตัดนิวรณ์ ๕ ประการ
๔. ลูกมีกำลังจิตเข้าประหัตประหารกิเลส สร้างสังขารุเปกขาญาณ ให้เกิด
หลวงพ่อฤาษีลิงดำ
กรรมต้องขออโหสิด้วยตนเอง
อย่าเข้าใจว่า มาทำบุญที่นี่จะตัดบาปตัดกรรมตัดเวรได้นะ
ตัดไม่ได้ เว้นแต่กรรมที่เบาที่อโหสิกรรมตัดได้ พวกนั้นตัดได้
ก็พระพุทธเจ้ายังจะตัดไม่ได้ พระมหาโมคคัลลาน์มีฤทธิ์สุดขีด
ไม่มีองค์จะมาเทียมถึง ก็ตัดไม่ได้
จึงขอฝากไว้ อย่าหลับหูหลับตาฟัง แต่คนไม่รู้
หาว่าท่านครูบา หลวงพ่อวัดพระพุทธบาท จะมาตัดกรรมตัดเวร
ตัดไม่ได้หรอก
แต่ถ้าเป็นอโหสิกรรม ได้ทำผิดพูดผิดต่อใครๆ
เจ้าตัวเองต้องขอตัดเอาเอง
อโหสิกรรมถือว่าตัดได้ ก็ต้องตัดเอง จะต้องขอเอง ให้คนอื่นไปขอไม่ได้
ไม่พ้นจากกรรม
เราต้องขอเอง ต้องอ่อนน้อมกล่าวคำสารภาพกับตัวเขา
เขาจึงจะอโหสิงดโทษให้เรา
หลวงปู่ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา
งานภาวนามีค่ากว่างานกุศลทั้งหลาย
งานภาวนา ท่านถือว่า มีคุณค่า มีน้ำหนักมากกว่างานกุศลทั้งหลาย แม้ท่านผู้บรรลุไปก็ต้องผ่านภาวนาเสียก่อน ผ่านภาวนาแล้วพ้นทุกข์ได้เลย ให้พากันอุตส่าห์ พยายามนะ
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
หากรู้ว่านิพพานเป็นอย่างไร
หากคนรู้ว่าใต้ดินนั้นมีทองคำฝังอยู่ตรงไหน เขาจะต้องขุดเอาทองคำนั้นขึ้นมาทันที หากคนทั้งหลายรู้ว่านิพพานเป็นอย่างไรจริงๆแล้ว เขาจะไม่ทำตัวกันอยู่อย่างเก่าเลย
พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (จันทร์ สิริจนฺโท)
ธรรมอยู่ในตัวเราเอง
ธรรมนั้นอย่าพึงเข้าใจว่าอยู่ที่ไหน อยู่ในตัวของเรานี้เอง ที่ว่าอยู่ในคัมภีร์ใบลานนั้นไม่ใช่ เพราะนั่นเพียงใบไม้เขาเอามาจารึก ว่าอยู่ในวัดก็ไม่ใช่ นั่นคือที่อยู่ของหมู่สงฆ์ ว่าอยู่บนอากาศ ป่าไม้ก็ไม่ใช่ ถ้าอย่างนั้นอยู่ที่ไหน ? ก็อยู่ในตัวของคนเรานี้เอง รูปธรรม นามธรรมอยู่ไหนเล่า ? นั่นแหละคือธรรม ในตัวของเรานี้มีหมด พระโสดา พระสกิทาคา พระอนาคา พระอรหันต์ ก็อยู่ในตัวของเรา พระธรรม ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ ก็อยู่ในตัวของเรา จึงเมื่อใครต้องการปฏิบัติพระพุทธศาสนา ก็มาปฏิบัติในตัวเรา
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
ธรรมรู้โดยการปฏิบัติ
...การรู้ธรรม เห็นธรรม ไม่ใช่รู้เพราะคนอื่นบอก...
... เราเป็นผู้ปฏิบัติ เราเป็นผู้รู้ยิ่งกว่าใครๆ ทั้งหมดในตัวของเรา
หลวงปู่สุวัจน์ สุวโจ
ผลกรรมของการปรามาส
การปรามาสพระก็ดี การพูดจาจาบจ้วงใน
พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ หรือท่านที่
มีศีล มีธรรมก็ดี จะเป็นกรรมติดตัวเรา และ
ขัดขวางการปฏิบัติธรรมในภายหน้า ดังนั้น
หากเห็นใครทำความดีก็ควรอนุโมทนายินดีด้วย
แม้ต่างวัด ต่างสำนักหรือแบบปฏิบัติต่างกันก็ตาม
หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ
อยู่กับรู้
ถาม : อาการที่ว่า “อยู่กับรู้”มีลักษณะเป็นอย่างไร
ตอบ : “รู้” (อัญญา) เป็นปรกติจิตที่ว่าง สว่าง บริสุทธิ์ หยุดการปรุงแต่ง หยุดการแสวงหา หยุดกิริยาของจิต ไม่มีอะไรเลย ไม่ยึดถืออะไรสักอย่าง
หลวงปู่ดูลย์ อตุโล
ความโกรธตัดไม่ได้
ถาม : หลวงปู่ครับ ทำอย่างไรจึงจะตัดความ
โกรธให้ขาดได้
ตอบ : ไม่มีใครตัดให้ขาดได้หรอก มีแต่รู้ทัน
เมื่อรู้ทันมันก็ดับไปเอง
หลวงปู่ดูลย์ อตุโล
เรียนแบบตำราเป็นของที่ไม่แน่นอน
เรียนแบบตำราเป็นของที่ไม่แน่นอน
สู้เรียนทางกายและจิตให้เป็นธรรมชาติไม่ได้
ฉะนั้น ผู้เรียนกายวาจาจิตไม่ใคร่สึก
ปฏิบัติแต่ธรรมที่รู้ยิ่งเห็นจริงฯ
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)