ถ้าสังเกตใจคนเราที่หลงธรรม
เกือบทั้งหมดปฏิบัติเพื่อที่จะเอาธรรม
เอาดี เอานิพพาน
เอาการบรรลุธรรม เอาญาณทัศนะ
คุณวิเศษ เอาสวรรค์
เอาชื่อเสียง เอา หรือ เพื่อๆ
มีแต่ความอยากและความหวังและความกลัว
แค่เสี้ยววินาทีเดียว ที่ไม่เอาอะไรอีกแล้ว
ไม่คาดหวังและไม่หวาดกลัวอะไรอีกแล้ว
ดีกว่าการตั้งหน้าปฏิบัติธรรมเพื่อที่จะเอา
ทั้งโลกและธรรม ทั้งชีวิต
สู่ชาติหน้าและต่อไปๆ
เมื่อไหร่ไม่ยึด
ไม่เหลือปัจจัยสิ่งใดๆ ให้กังวล
เมื่อใจท่านไม่คิดเองแล้ว
ทั้งฝ่ายดีและฝ่ายชั่ว
ทั้งสิ่งที่ไปรู้ และ สิ่งถูกเห็น ในเวลานั้น
นั่นก็คือ การหลุดพ้น แล้ว
พระอาจารย์ปกรณ์นันทน์ ฐิตธัมโม
Image by Alexey_Hulsov from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา