..ไม่ใช่การตั้งใจจะรู้ หรือ สังเกตที่จะรู้
แต่เป็นรู้ เท่าที่มันรู้เอง
แต่ไม่หลงไปเป็น
สักแต่ว่ารู้
นี้แหละวิปัสสนา
พระอาจารย์ปกรณ์นันทน์ ฐิตธัมโม
Image by ROverhate from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
เราเป็นแต่เพียงผู้เข้ามาอาศัยอยู่เท่านั้น
เมื่อถือเอารูปกายเป็นตัวเป็นตน
เมื่อใดรูปกายป่วยก็ว่าเราป่วย
เมื่อใดรูปกายแก่เฒ่าก็ว่าเราแก่เฒ่า
หรือว่ารูปกายกำลังจะตายก็ว่าเรากำลังจะตาย
ทั้งๆ ที่เราไม่ได้ป่วย ไม่ได้แก่เฒ่า
เราไม่ได้ตาย
เราไม่ใช่ชาย เราไม่ใช่หญิง
เราเป็นแต่เพียงผู้เข้ามาอาศัยอยู่เท่านั้น
ท่านพุทธทาสภิกขุ
Image by Gallila-Photo from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
สุญโญ
จากหนังสือ เพียงแค่รู้สึกตัว โดย พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
มีแต่ร่างกายอย่างเดียวแปรปรวนไป
ทุกขลักษณะของร่างกาย
มันเป็นได้เพียงลักษณะอาการเท่านั้น
แต่ไม่มี "ผู้เสวยทุกข์" นั้น
จิตต่างหากเป็นผู้เสวยทุกข์นั้น
เราต้องแยกจากกัน ดูอย่างนี้
ดังนั้นถึงร่างกายนี้มันจะวิบัติแปรปรวนยังไง
ถ้าจิตรู้เท่าปลงวางตามสภาพ
จิตก็ไม่หวั่นไหวไปตามร่างกายนั้น
มีแต่ร่างกายอย่างเดียวแปรปรวนไป
เป็นอย่างนั้น เราต้องเข้าใจ
หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
Image by cristi21tgv from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
เวลาปฏิบัติ ก็ให้ทำแค่นี้แหละ!
แค่รู้ แล้ว ก็ ผ่านไป ...
เท่านั้น
เพราะโดยธรรมชาติ อะไรที่มันเกิดขึ้นมาแล้ว มันก็ดับไปทั้งสิ้น
เวลาปฏิบัติ ก็ให้ทำแค่นี้แหละ!
เมื่อทำได้แบบนี้ แล้วมันจะผ่านไป
เพราะมันเป็น ... ทางผ่าน
แต่ที่เราไม่ผ่านทาง
ที่ทุกข์ อยู่แบบนี้
เพราะเราทำตัวเป็น Station เป็นชุมทาง เป็นหัวลำโพง
จริงๆ ทุกสิ่ง มันมา แล้วมันก็ต้องไปนะ!
แต่เราไม่ยอมให้มันไป
มาจำ มาเก็บ มาปรุงต่อ เป็นสัญญา สังขาร มาคิดต่อ มันก็ฟุ้งซ่านไปเรื่อย
ฉะนั้น ช่องทางทั้ง ๖
ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
ถ้าเราเข้าใจว่า มันเป็นเพียงทางผ่าน ได้รับมา ได้ยินมา เราไม่เอามาปรุงต่อ
มันก็จะ "ผ่านทาง" ไปได้
ผ่านทาง ที่ทางผ่าน นี่ล่ะ ...
แล้วจะได้ธรรม ทันทีเลย!
พระอาจารย์นวลจันทร์ กิตติปัญโญ
Image by Pexels from Pixabay
Cr.Fb.Lovely Ole
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ถ้าไม่วางสุขเสีย ก็เป็นอันไม่พ้นทุกข์
ดูกร อานนท์ ผู้ที่จะนําตนไปให้เป็นสุขในพระนิพพาน
ต้องวางเสียซึ่งความสุขในโลกีย์
ถ้าวางไม่ได้ ก็ไม่ได้ความสุขในพระนิพพานเลย
ถ้าวางสุขในโลกีย์มิได้ ก็ไม่พ้นทุกข์
ด้วยความสุขในโลกีย์เป็นความสุขที่เจืออยู่ด้วยทุกข์
ครั้นเมื่อถือเอาสุข ก็คือถือเอาทุกข์นั้นเอง
ครั้นไม่วางสุข ก็คือไม่วางทุกข์นั้นเอง
จะเข้าใจว่าเราจะถือเอาแต่สุข
ทุกข์ไม่ต้องการดังนี้ไม่ได้เลย
เพราะสุขทุกข์เป็นของเนื่องอยู่ด้วยกัน
ถ้าไม่วางสุขเสีย ก็เป็นอันไม่พ้นทุกข์
คิริมานนทสูตร
Image by DarkWorkX from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
แต่นั้นคือปัญหาไม่ใช่ความทุกข์
ปัญหาหลายๆ อย่างมันไม่มีข้อสรุป
บางทีเรากังวลแทบตาย เครียดแทบตาย
พอถึงเวลามันจบ มันไม่เห็นมีอะไรเลย
แล้วทุกปัญหามันก็ผ่านไป
ในโลกใบนี้ ไม่มีปัญหาไม่จบ
จบช้า จบเร็ว จบด้วยวิธีไหนอันนี้แล้วแต่
แต่นั้นคือปัญหาไม่ใช่ความทุกข์
คุณมาลี ปาละวงศ์
Image by vefrun from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
"พระอรหันต์" ฆราวาสก็เป็นได้
พระอนาคา ฆราวาสก็เป็นได้
แม้แต่เป็น "พระอรหันต์" ฆราวาสก็เป็นได้
บางท่านก็กล่าวว่าฆราวาสเป็นพระอรหันต์
อายุจะไม่เกินเจ็ดวัน เพราะฆราวาส
ไม่สามารถจะทรงคุณธรรมของพระอรหันต์ไว้ได้
ทำให้เราคิด "อรหันต์" นี้ จะฆ่าคนเชียวเหรอ
มันอดที่จะคิดไม่ได้
จิตใจสะอาดจิตใจบริสุทธิ์
อยู่ตรงไหนก็สมบูรณ์อยู่แล้ว
ยังเดินอยู่ ยังหายใจอยู่
มันไม่น่าจะมีปัญหาอะไร
สามารถที่จะทำประโยชน์
ให้กับโลกได้อย่างเต็มที่เหมือนกัน
ในด้านเหตุผล ก็ทำให้เราอดคิดไม่ได้
อยู่ตรงไหน ๆ ให้ปฏิบัติให้ยิ่ง ไม่ต้องไปกลัวว่า
เมื่อสำเร็จเป็นพระอรหันต์ แล้วมันจะตาย
พระอรหันต์" ยังกลัวตายอยู่เหรอ....
หลวงปู่แบน ธนากโร
Image by Alexis from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
จะบรรเทาทุกข์ หรือพ้นทุกข์
จากหนังสือ เพียงแค่รู้สึกตัว โดย พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
การปฏิบัติธรรมก็คือ การเผชิญหน้ากับความจริง
การปฏิบัติธรรมก็คือ
การเผชิญหน้ากับความจริง
นักปฏิบัติธรรมต้องไม่หนีความจริง
ต้องยอมรับความจริงได้
แม้ว่าสิ่งนั้นอาจจะมาให้เราชอบใจ
หรือไม่ชอบใจก็ตาม เราต้องรับได้
ยอมรับความจริง เพื่อจะได้รู้ความจริง
ว่าเค้าเป็นอย่างไร แน่นอนไหม
ความสุขมันแน่ไหม...
เดี๋ยวก็เปลี่ยนไป เดี๋ยวก็ผ่านไป
ความทุกข์มันแน่ไหม ...
เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
อ.กำพล ทองบุญนุ่ม
Image by AnnaliseArt from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
การให้ที่วิเศษ
..การทำตัวเองให้เป็นกัลยาณมิตรต่อผู้อื่น
เป็นการให้ที่วิเศษ
จะให้วัตถุสิ่งของ จะให้เงินทอง
จะไปยกที่ดินให้คนอื่น จะไปมอบทรัพย์สมบัติให้เขา
มันไม่มีคุณค่าเท่ากับเราเป็นกัลยาณมิตรกับเขา
เราเป็นเพื่อนที่ดี เป็นคนที่มีคุณธรรมจริง ๆ
เขาเห็นเรา เขาไว้ใจได้
เห็นเราเขาเกิดความชื่นใจในสิ่งที่ดีงาม
คือ พูดถึงการกระทำ
อย่างนี้เป็นการให้ที่วิเศษ
คนมักให้วัตถุสิ่งของซึ่งไม่ยากหรอก
แต่ว่าให้ตัวเองเป็นตัวอย่าง
ให้ตัวเองเป็นผู้ที่ไม่มีพิษมีภัยต่อผู้อื่น
อย่างนี้เป็นการให้ที่สำคัญมาก
ซึ่งทุกวันนี้ไม่ค่อยได้ให้กัน
พระอาจารย์ปสันโน
Image by TomaszProszek from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
จบลงที่ตรงนี้...วาง
พระพุทธองค์ตรัสว่า ผู้ที่ได้ฟังธรรมบทนี้คือ
"ธรรมทั้งปวง ใครๆ ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น"
ก็ชื่อว่าได้ฟังธรรมทั้งหมด ของพระพุทธศาสนา
การปฏิบัติธรรมทั้งหมด ไม่ว่าจะเริ่มต้นจากวิธีใดก็ตาม
ก็มาจบลงที่ตรงนี้...วาง
เพราะฉะนั้นการปล่อยวาง
เป็นทั้งหลักธรรม เป็นทั้งวิธีการปฏิบัติ
เป็นทั้งผลของการปฏิบัติ
เป็นทั้งปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ เป็นทุกสิ่งของพระพุทธศาสนา
ถ้าโยมปฏิบัติให้ตรงต่อพระสัจธรรมไปเลย
คือวางทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่อะไรกับอะไร
ปล่อยอย่างเดียว มันก็จะเหลือแต่สภาวะรู้ที่เป็นของจริง
จะเป็นสภาวะรู้ที่มันไร้ตัวตน ไร้ขอบเขต
เป็นเนื้อเดียวกันกับธรรมชาติไปเลย
เรียกว่ามันว่างจากตัวตน จากความยึดมั่นถือมั่น
มันจะวางทุกสิ่ง จะเป็นอิสระจากพันธนาการทั้งปวง
แล้วโยมจะพบกับความสุขที่แท้จริงของชีวิตได้
พระมหาวรพรต กิตฺติวโร
ที่มา : https://www.duenjit.com/
Image by auntmasako from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
เรื่องของพระพุทธเจ้าไม่ใช่เรื่องของเรา
เรื่องของพระพุทธเจ้า
เคยมีการกล่าวถึงปัญหาพระบรมสารีริกธาตุว่า
เป็นแก้วผลึก หรือเป็นเพียงกระดูกที่ไฟเผา
เมื่อได้ขอความเห็น ท่านกลับตอบว่า
“เรื่องของพระพุทธเจ้าไม่ใช่เรื่องของเรา
เรื่องของเราไม่ใช่เรื่องของพระพุทธเจ้า
แต่พระพุทธเจ้าทรงสอนให้เรารู้จักเรื่องของเรา
เมื่อรู้เรื่องตัวเองดีเแล้ว
ถึงพระพุทธเจ้าจะเสด็จมาหรือไม่ ก็ไม่เป็นปัญหา ”
หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ
หนังสือ หลวงพ่อเทียน ความมหัศจรรย์ในพระธรรมดา
Image by Hans from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
จิตวางเฉยคือปัญญาแล้ว
ถ้าจิตเราอยู่ในความว่าง
จิตนั้นเป็นของจริง
แต่ถ้าจิตยังไม่ว่าง เป็นของไม่จริง
เพราะมันมีขันธ์ห้า
แต่บางคนกลับบอกจิตที่อยู่ในความว่าง ไม่มีปัญญา
ที่พระพุทธเจ้าบรรลุ
ท่านบรรลุถึงไม่มีอะไรนั้นเอง..
จริงๆ แล้ว สิ่งที่เราปรุงแต่งไม่ได้
ที่จิตมันอยู่ในความวางเฉยหมดนั้นแหละ
ปัญญาแล้ว
หลวงพ่อเยื้อน ขันติพโล
Image by HeungSoon from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
เพราะติดในรส จึงมีชาติ
คำว่า รสชาติ ....เพราะติดในรส จึงมีชาติ
มันติดในรสทุกข์.....ก็เกิดอบายภูมิ
มันติดในรสสุข.....ก็เกิดในสวรรค์
มันติดในรสสงบ....ก็ไปเกิดเป็นพรหม
คายรสทิ้งหมด....เป็นพระอริยะ
พระอาจารย์ครรชิต อกิญจโน
Image by fxxu from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ยึดสิ่งที่ยืมเป็นของตัว
จากหนังสือ เพียงแค่รู้สึกตัว โดย พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ปัญญาไม่ใช่ความคิด
ปัญญาไม่ใช่ความคิด..
ปัญญา หมายถึง สภาวธรรมที่มันดับความคิด ดับอารมณ์
หลวงตาสุริยา วัดป่าโสมพนัส
Image by giselaatje from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
เป็นจิตไม่สะดุ้ง
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย !
ภิกษุพึงพิจารณาใคร่ครวญ
โดยประการที่เมื่อพิจารณาใคร่ครวญอยู่แล้ว
วิญญาณของเธอนั้น อันไม่ฟุ้งไป
ไม่ซ่านไปในภายนอกด้วย
อันไม่ตั้งสยบอยู่ในภายในด้วย
ก็จะไม่พึงสะดุ้ง เพราะเหตุไม่มีความยึดมั่นถือมั่น
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย !
เมื่อวิญญาณ ไม่ฟุ้งไป ไม่ซ่านไปในภายนอก
ไม่ตั้งสยบอยู่ในภายใน
เป็นจิตไม่สะดุ้ง
เพราะเหตุไม่มีความยึดมั่นถือมั่น ดังนี้แล้ว
การก่อตั้งขึ้นแห่งกองทุกข์
กล่าวคือชาติ ชรา มรณะ ย่อมไม่มีอีกต่อไป
อุปริ. ม. ๑๔/๔๑๑, ๔๑๔/๖๓๙, ๖๔๓
Image by sasint from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ลองลด "ความคาดหวัง"
ลองลด "ความคาดหวัง"
ยอมรับสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้น
จะพบว่าจิตนิ่งขึ้น และดิ้นน้อยลง
พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
Image by haidi2002 from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
พระพุทธเจ้าจึงสอนให้ปราบตัวเองนี่แหละ
อย่าไปโทษคนอื่นว่ามาเบียดเบียนตนอย่างโน้นอย่างนี้
ตนถึงได้เดือดร้อนเป็นทุกข์..
โทษตัวเองนี่ ไม่ฝึกจิตใจให้ตั้งมั่นต่อกุศลธรรม
มันถึงไม่มีปัญญารู้เท่าความดีความชั่วในโลกนี้..
เราจะไปเที่ยวปราบบุคคลในโลกนี้
ไม่ให้ทำชั่ว พูดชั่ว ด้วยอาชญาต่างๆ
ไม่มีใครทำได้ในโลกนี้
พระพุทธเจ้าจึงสอนให้ปราบตัวเองนี่แหละ..
ถ้าผู้ใดทวนกระแสจิต พิจารณาได้ว่า
การไปยึดเอาเรื่องชั่วที่ผู้อื่น
ระบายออกมาจากภายในจิตใจนั้น
มาไว้เป็นสมบัติตนนี้ มันเป็นทุกข์..
ผู้นั้นมันก็ปล่อยวางทิ้งไปเลย
หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
Image by DarkWorkX from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
เห็นตัวแก่ ดีกว่า เห็นแก่ตัว
เห็นตัวแก่ ดีกว่า เห็นแก่ตัว
เห็นแก่ตัว ความชั่ว ครอบคลุมจิต
ทุกครั้งคิด คิดชั่ว มัวเมาหลง
เห็นตัวแก่ สักนิด จิตจะปลง
ความเมาหลง จะมลาย หายไปเอย
พระอาจารย์ประสงค์ ปริปุณฺโณ
Image by ArtsyBee from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ตายก่อนตายมิใช่กลายไปเป็นผี
ตายเมื่อตายย่อมกลายไปเป็นผี
ตายไม่ดีได้เป็นที่ผีตายโหง
ตายทำไมเพียงให้เขาใส่โลง
ตายโอ่โถงนั้นคือตายเสียก่อนตาย
ตายก่อนตายมิใช่กลายไปเป็นผี
แต่กลายเป็นสิ่งที่ไม่สูญหาย
ที่แท้คือความตายที่ไม่ตาย
มีความหมายไม่มีใครได้เกิดแล
คำพูดนี้ผันผวนชวนฉงน
เหมือนเล่นลิ้นกะลาวนคนตอแหล
แต่เป็นความจริงอันไม่ผันแปร
ใครคิดแก้อรรถได้ไม่ตายเอย
ท่านพุทธทาสภิกขุ
Image by alles from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ความสุขที่แท้จริง เกิดจากความไม่อยาก
ความสุขที่แท้จริง เกิดจากความไม่อยาก
แต่ความอยากมันสร้างความรู้สึกว่า
ต้องได้สิ่งที่อยากถึงจะได้ความสุข
ถ้าไม่ได้สิ่งที่อยากแล้วจะได้ความทุกข์
มันทุกข์จริงอยู่เมื่อเวลาที่ไม่ได้สิ่งที่อยาก
แต่ถ้าเราทนไปได้ เดี๋ยวความอยากมันก็หายไปเอง
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
Image by aakash gupta from pexels
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ได้ฟังธรรมอยู่ทุกเมื่อ ทั้งกลางวันและกลางคืน
ธรรมะมีทั้งกลางวันและกลางคืน
ผู้ปฏิบัติพึงใช้อุบายปัญญาฟังธรรมเทศนาทุกเมื่อ
ถึงจะอยู่คนเดียวก็ตาม คืออาศัยการสำเหนียก
กำหนดพิจารณาธรรมอยู่ทั้งกลางวันและกลางคืน
ตา หู จมูก ลิ้น กาย ก็เป็นรูปธรรมที่มีอยู่ปรากฏอยู่
รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ (สัมผัส) ก็มีอยู่ปรากฏอยู่
ได้เห็นอยู่ได้ยินอยู่ได้สูดดมลิ้มเลีย และสัมผัสอยู่
จิตใจเล่า ก็มีอยู่ ความคิด นึกรู้สึกในอารมณ์ต่างๆ
ทั้งดีและร้ายก็มีอันมีอยู่โดยธรรมดา
เขาแสดงความจริง คือ ความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ และเป็นอนัตตา
ให้ปรากฏอยู่ทุกเมื่อ เช่น ใบไม้เหลืองหล่นร่วงจากต้น
ก็แสดงความไม่เที่ยงให้เห็นได้ดังนี้ เป็นต้น
เมื่อผู้ปฏิบัติมาพินิจพิจารณาด้วยสติปัญญา
โดยอุบายนี้อยู่เสมอแล้วชื่อว่าได้ฟังธรรมอยู่ทุกเมื่อ
ทั้งกลางวันและกลางคืน
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
Image by ID 12019 from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ต้องให้เห็นอย่างนี้ว่า ไม่ใช่ตัวเรา
ความรู้สึก..เป็นธรรมชาติ หรือเป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัวเรา
ส่วนมากคนเรา เป็น “เรารู้สึก ”
เลยเข้าใจว่า ตัวความรู้สึกนี่เป็นตัวเรา
เรารู้สึกยินดี เรารู้สึกยินร้าย
เรารู้สึกเป็นทุกข์เป็นสุข นี่เราก็มาหลง
หลงความรู้สึกอันนี้..
ธรรมดามันจะเฉยๆ
แต่ถ้าเป็นเรารู้สึกจะถูกปรุงแต่งเลย
ตัวรู้สึก(ตัวใหญ่)นี่ก็หมายถึง
มีหู มีตา มีจมูก มีลิ้น มี กาย มีใจ
เวลากระทบสัมผัสต่างๆ มันเพียง รู้เท่านั้นเอง
รู้แล้วก็จะไม่มียินดียินร้าย
สงบไม่สงบ พอใจไม่พอใจ มันจะไม่มี
ถ้าเป็นเรารู้สึก มันจะมีทันทีเลย
เกิดโลภะ โทสะ โมหะ โมหะแปลว่าไม่รู้ความจริง
ไม่รู้ความจริงว่าตัวนี้น่ะ มันเป็นธรรมชาติ
เป็นความรู้สึก ไม่ใช่ตัวเรา
ต้องให้เห็นอย่างนี้ว่า ไม่ใช่ตัวเรา
มันเป็นเพียง “ความรู้สึก” สักว่าเป็นความรู้สึก
ถ้าเป็นเรารู้สึกมันจะปรุงแต่งเลย
ตรงกับหลวงพ่อเทียนต่างกันที่คำพูด
ท่านบอกว่าให้ดูความคิด
อันนี้เข้าไปอยู่ในความคิด
ก็เข้าไปอยู่ในความรู้สึกนั่นเอง
หลวงพ่อสมบูรณ์ ฉตฺตสุวณฺโณ
Image by Schueler-Design from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
สมาธิอื่นเสมอด้วยอนันตริสมาธิไม่มี
สมาธิในชีวิตประจำวันนี้
เป็นสมาธิที่พระพุทธเจ้าตรัสสรรเสริญสูงสุด
เพราะสมาธิขณะลืมตานี้
เป็นสมาธิที่คู่กับปัญญาโดยแท้จริง
หากทุกการกระทบ ทุกการสัมผัส
ทุกการเคลื่อนไหว มองเห็นความเป็นอนิจจัง
เกิด-ดับ เปลี่ยนแปลง จนน่าเบื่อหน่าย
จนรู้สึกว่า "ไม่มีอะไรที่น่าเอา ไม่มีอะไรที่น่าเป็น"
จิตที่ประกอบอยู่ด้วยความรู้สึกว่า
"ไม่มีอะไรที่น่าเอา..น่าเป็น"นี้แหละ
คือจิตที่เป็นสมาธิอยู่อย่างเต็มที่
และยิ่งกว่านั้นอีกก็คือว่า
สมาธิชนิดนี้เป็นสมาธิสูงสุด
กว่าสมาธิชนิดไหนหมดเพราะ
แนบเนื่องอยู่กับสติ สมาธิ ญาณ ปัญญา
อย่างที่แยกกันไม่ออก เรียกว่า อนันตริสมาธิ
ดังที่พระพุทธเจ้ากล่าวสรรเสริญ
ในบาลีรัตนสูตร ว่า
"สมาธิอื่นเสมอด้วยอนันตริสมาธิไม่มี"
พระอาจารย์ปกรณ์นันทน์ ฐิตธัมโม
Image by DarkWorkX from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
นี่แหละ มหัศจรรย์แท้
จากหนังสือ เพียงแค่รู้สึกตัว โดย พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ทำดี-คนดี
๏ จงทำดีแต่อย่าอยากเป็นคนดี
หากอยากดีนี่แหละคนน่าสงสาร
ต้องคอยฟังคนเขาเฝ้าวิจารณ์
มาตรฐานของดีแผกแตกต่างกัน
๏ เมื่อทำดีคนมักเฉยไม่เคยสน
พลาดพลั้งไปมักบ่นปนเหยียดหยัน
มัวฟังคำสรรเสริญ-นินทากัน
ใจจะหวั่นหันหนีจากดีไป
๏ หากอยากดีก็จะทุกข์แบบคนดี
ที่แบกดี-อวดดี-บ้าดีได้
ชั่งหัวมันเสียบ้าง "วางดี" ไป
จำเอาไว้ทำแต่ดีเท่านี้พอ ๛
พระอาจารย์มหาวิเชียร ชินวังโส
Image by DarkWorkX from Pixabay
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)