“กราบคารวะท่านอาจารย์
เราจะรู้จักธรรมชาติแท้จริงของจิตนี้ได้อย่างไร?”
คุรุปัทมสัมภวะยิ้มอย่างอ่อนโยนแล้วกล่าวว่า
“เมื่อเธอไม่วิ่งตามความทรงจำในอดีต
ไม่คาดหวังภาพฝันในอนาคต และไม่ยึดติดกับความรู้สึกของปัจจุบัน
แต่เพียงแค่คงอยู่ในความรู้ตัวอันบริสุทธิ์ ณ ขณะนั้นเอง
เธอได้สัมผัสธรรมชาติแท้จริงของจิตแล้ว สิ่งนี้ไม่อาจเข้าใจได้ด้วยความคิด
แต่เข้าถึงได้ด้วยประสบการณ์ตรงเท่านั้น”
.
ท่านกล่าวต่อว่า
“ระหว่างการภาวนา อย่าได้แสวงหาประสบการณ์พิเศษหรือสภาวะพิเศษใดๆ
จงเพียงพักอยู่ในความรู้ตัวของปัจจุบัน มองดูการเกิดขึ้นและดับไปของความคิด
แต่ไม่ต้องตามมันไป มันก็เหมือนกับการนั่งอยู่ริมแม่น้ำ
มองน้ำที่ไหลไปเรื่อยๆ น้ำยังคงไหลไป แต่เธอไม่ได้ถูกพัดพาไปกับมัน”
เมื่อเวลาผ่านไป
“เธอจะค้นพบว่า เบื้องหลังความคิดทั้งหลาย
มีการรู้ที่นิรันดร์อยู่ และนั่นแหละคือธรรมชาติแท้จริงของเธอเอง”
ท่านคุรุปัทมะสัมภวะ
Guru rinpoche
ที่มา : เพจมนษิธาร Monsitharn
(บ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา เดิม)
15 ก.ย..68
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น