กายไม่ใช่เรา ความนึกคิดไม่ใช่เรา


          การที่จะมีสติปัญญา รู้จักความจริงของธรรมชาติของร่างกายจิตใจนี้ เราต้องทวนกระแสของจิต ทวนกระแสของกิเลส ซึ่งเคยชินอยู่กับจิตใจของเรา เคยชินอยู่กับความหลงที่คิดว่าร่างกายนี้คือเรา คือตัวตนของเรา จิตของเรานี้เคยชินกับความหลง ซึ่งคิดว่าอารมณ์ภายในจิตใจของเราเกิดขึ้นภายในจิตใจของเรา ความนึกคิดปรุงแต่งทุกสิ่งทุกอย่าง เราก็คิดว่าเป็นเรา ความทุกข์ทั้งหลายจึงเกิดขึ้นอยู่ในดวงใจของเรานี้ไม่มีที่สิ้นสุด

                                                                                พระอาจารย์อัครเดช (ตั๋น) ถิรจิตโต




วิธีพิจารณาเมื่อถูกว่า



          เมื่อเขามาด่ามาว่า...นินทา เสียดสีเรา ถ้าเราพิจารณาปุ๊บ เราจะเห็นได้ว่าใจเราจะโกรธก่อน ถ้าเรามีสติ เราจะเห็นว่าการโกรธมันไม่ดี แล้วทำไมเขาถึงมาว่าเรา คนที่เขามีศีล มีสมาธิ เขาจะรู้เลยว่านี่คือกรรมของเรา เราเคยทำเขามาแต่เก่าก่อน ใจของเราก็วางได้ส่วนหนึ่งแล้ว แต่ก็ไม่วางจนถึงที่สุด แต่ถ้าเรารู้ว่า คนถูกว่ามันก็ตาย คนว่ามันก็ตาย แล้วมันจะเหลืออะไรให้ว่า ...เราจะไปยึดมั่นถือมั่นทำไม คำพูดที่มันไหลออกมาจากปากของคน มันจะจริงหรือไม่ มันก็เป็นธรรมดาของโลก 

                                                                                 พระอาจารย์ยุคลธรณ์ ธัมมปุตโต

ปฏิบัติธรรม ต้องจับอันเดียว



 การศึกษาธรรมะ การปฏิบัติธรรมะ นั้น
 ขอให้จับเอาอันเดียว อย่างเดียว ที่เหมาะแก่ตัวเอง
 ยึดเอาอุบายอย่างเดียวเท่านั้น
 แล้วตั้งใจทำจริง ๆ
 อย่าด่วนทิ้ง

 แต่นักปฎิบัติเดี๋ยวนี้ เรียนมาก ศึกษามาก
 มากครู มากอาจารย์ ท่องเที่ยวทั่วไปหมด
 เลยจับตัวของตัวไม่ได้ ไม่รู้ตนของตน

 นี่เรียกว่า ศึกษาธรรม แล้ว ไม่ทำ ฟังธรรม แล้ว ไม่ทำ

 หลวงปู่จาม มหาปุญโญ