เมื่อแยกพันธะ แห่งความเกี่ยวเนื่อง
จิต กับสรรพสิ่งทั้งปวงแล้ว
จิต ก็หมดพันธะกับเรื่องโศก รูป เสียง
กลิ่น รส สัมผัส จะดีหรือเลว
มันขึ้น อยู่...กับจิตที่ออกไปปรุงแต่งทั้งนั้น
.
แล้วจิตที่ขาดปัญญา ย่อมเข้าใจผิด
เมื่อเข้าใจผิด ก็หลงอยู่ภายใต้อำนาจ
ของเครื่องร้อยรัดทั้งหลาย ทั้งทางกายและทางใจ
.
อันโทษทัณฑ์ทางกาย
อาจมีคนอื่นช่วยปลดปล่อยได้บ้าง
ส่วนโทษทางใจ
มีกิเลสตัณหาเป็นเครื่องรึงรัดไว้นั้น...
ต้องรู้จักปลดปล่อยตน ด้วยตนเอง ฯ
.
พระอริยเจ้าทั้งหลาย
ท่านพ้นแล้วจากโทษทั้งสองทาง
ความทุกข์ จึงครอบงำไม่ได้
หลวงปู่ดูลย์ อตุโล
Image by 95C from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
