จิตใครก็ตามมันมีธรรม

จิตใครก็ตามมันมีธรรม 

มันก็ต้องเห็นทุกสิ่งทุกอย่างเป็น "สักแต่ว่า" 

เป็นธรรมชาติ มันไม่มีตัวไม่มีตน 

สุดท้ายเห็นว่าไม่มีอะไรเป็นอะไรนั่นแหละ 

จะอุปโลกน์ให้มันเป็น จะทำให้มันเป็น 

มันก็เป็นไม่ได้ !!

เพราะความจริงมันเป็นอย่างนั้น "แค่รูปกับนาม" 

พระอาจารย์ครรชิต สุทธิจิตโต

Image by Matryx from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

https://www.facebook.com/Jaturataweep/

หยุดคิดได้เมื่อใด ทุกข์ก็หมดไปเมื่อนั้นทันที

คำว่ารู้ยิ่งเห็นจริงนั้น

คือรู้ขึ้นที่ใจโดยไม่ได้คิด

ถ้ารู้ด้วยการนึกคิดนั้นคือรู้ไปตามโลก

เป็นเหตุให้ทุกข์เกิดขึ้นตลอดไป

ถ้าหยุดคิดได้เมื่อใด

ทุกข์ก็หมดไปเมื่อนั้นทันที

ทุกข์หมดได้จริงนั้น

อยู่ที่ตรงเราวางได้หมด

ทั้งบุญทั้งบาปทั้งสุขทั้งทุกข์

ไม่มีอะไร เหลืออยู่ว่างๆ

เพราะใจจริงนั้นเป็นของว่าง

เป็นอกาลิโก ว่างอยู่ตลอดกาล

ไม่มีเวลาวุ่น

ไม่เหมือนอยู่กับโลก

โลกเป็นของมีกาลมีเวลา

ทำอะไรก็ต้องทำไปตามกาลตามเวลา

เพราะโลกพากันถือว่า เวลาเป็นของมีค่า

ถ้าหากว่าเป็นธรรมแล้ว ไม่มีกาลไม่มีเวลา

ไม่มีเช้าไม่มีสายไม่มีบ่ายไม่มีเย็น

ไม่มีสิ่งที่มี

มีแต่ความว่างอยู่อย่างนั้นไปตลอดกาล

หลวงปู่คูณ สิริจันโท

Image by wal_172619 from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

https://www.facebook.com/Jaturataweep/