เรามักจะเข้าใจกันว่า ความสงบ
คือต้องไม่มีความคิดอะไรเลย นั่นก็ใช่..
แต่เป็นความสงบเพราะทำสมถะ
แต่มีความสงบอีกประเภทคือ
แม้ความคิดจะมีอยู่ คิดเรื่องราวต่างๆ มากมาย
ไปเรื่องในอดีตบ้าง อนาคตบ้าง
แต่ใจก็ยังสงบได้ท่ามกลางคลื่นความคิดเหล่านั้น
เป็นความสงบด้วยปัญญาที่เห็นว่า
สิ่งทั้งปวงเป็นอนัตตา ไม่ใช่เรา
บังคับไม่ได้ ใจที่เข้าใจความจริงนี้
จึงไม่ดิ้นเข้าไปจับไปแบกความคิดเหล่านั้น
จึงสงบสบายท่ามกลางกระแสความคิดที่เปลี่ยนแปลงนั้น
.
พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต
Image by bogitw from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
