อย่าถือเอาแม้อย่างเดียว


อาการของธรรมทุกแง่ที่เกิดกับจิต  
อาการจิต ความสัมผัสรับรู้ 
ในขณะที่อารมณ์มากระทบจิต 
ไม่ให้พลั้งเผลอและนอนใจในอารมณ์ 
นั่นแล เรียกว่า ความเพียร ..
ดี ชั่ว , สุข ทุกข์ , เศร้าหมอง ผ่องใส ... 
จงตามรู้ด้วยปัญญา 
แล้วปล่อยวางไว้ตามสภาพ 
ไม่ยึดถือและสำคัญว่าเป็นตน
สิ่งใดปรากฏขึ้น จงกำหนดรู้ 
อย่าถือเอาแม้อย่างเดียว
รู้ชั่ว ปล่อยชั่ว 
ถ้ากลับมาหลงดี ถือสิ่งที่ดีว่าเป็นตน 
นี้ก็ชื่อว่าหลง
จงระวังการมีสติ หรือเผลอสติในขณะนั้นๆ 
อย่าตามกังวล เป็นความผิดทั้งนั้น

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

Image by danfador from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา



ความเพียรแบบสายลมพัดผ่าน


ความเพียรในการปฏิบัติธรรมเป็นสิ่งที่แปลก 
เราไม่อาจใช้ความเพียร
ในลักษณะเดียวกับการทำสงคราม 
ถ้าเราต้องการเอาชนะกิเลส 
นั่นคือการเพิ่มพลังให้กิเลส 
แม้เราไม่ต้องการเอาชนะ เพียงแค่ทำความเข้าใจ 
กิเลสกลับลดลงอย่างน่าประหลาด 
การทำความเพียรในแง่มุมของการปฏิบัติ
จึงมีความหมายตรงกับคำว่า “ไม่เพียรไม่พัก” 
เราไม่ได้ทำจริงจังนักแต่เราก็ไม่หยุดทำ 
ไม่ใช่ความเพียรแบบพายุ 
แต่เป็นความเพียรแบบสายลมพัดผ่าน..

คุณพศิน อินทรวงค์

Image by Free-Photos from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา


ปล่อยวาง


จากหนังสือ เพียงแค่รู้สึกตัว โดย พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา


มีสติกำหนดรู้อยู่ในสิ่งที่จิตรู้นั่นแหละ


จิตรู้สิ่งใด..สติระลึกรู้สิ่งนั้น..สมาธิย่อมตั้งอยู่ที่นั้น
ปัญญาย่อมเกิดกับสิ่งนั่น..และเมื่อจิตเกิดกับสิ่งใด
จิตย่อมดับในสิ่งนั้นเช่นกัน..
มีสติกำหนดรู้อยู่ในสิ่งที่จิตรู้นั่นแหละ..
แล้วจะรู้และเข้าใจธรรมชาติของจิต... 

พระอาจารย์มหาบุญทัน รตนปญฺโญ

Image by Myriams-Fotos from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา


ปัญญาวิมุตติ


..เวลาจิตคิดนึกปรุงแต่ง 
สติมันรู้ทันมันก็ชำระไป 
เดี๋ยวมันคิด รู้ทัน ปรุงแต่งขึ้นมา รู้ทัน 
พอสติรู้เท่าทันความคิดปรุงแต่ง 
ความปรุงแต่งมันก็ต่อยาวไม่ได้ 
พอปรุงแต่ง รู้ทัน มันก็ดับไป ปรุงแต่ง รู้ทันก็ดับไป 
การที่จิตปรุงแต่งแล้วก็ยาวไปเรื่อย ๆ มันก็จะฟุ้งบ้าง 
ราคะ โทสะ โมหะมันจะตามมา 
แต่ว่าสติมารู้ทัน รู้ทัน ปรุง รู้ทัน 
ปรุง เผลอ รู้ทัน ปรุง รู้ทัน 
จนกระทั่งมันปรุงไม่ออก 
จิตจึงรวมเป็นสมาธิได้ 
.
แม้แต่กำหนดที่จิต กำหนดดูความปรุงแต่ง 
จิตรวมเป็นสมาธิได้เอง
โดยที่ไม่ต้องไปเพ่งลมหายใจให้ต่อเนื่องเพื่อทำสมาธิ 
กำหนดดูเท่าทันต่อจิต ดูเท่าทันต่อความปรุงแต่ง 
จิตก็รวมเป็นสมาธิได้ 
อย่างนี้เรียกว่าวิปัสสนานำหน้า สมถะตามหลัง 
คือสมาธิมันตามขึ้นมาได้เอง 
แล้วก็รู้ชัดรู้แจ้งในสภาวธรรมนั้น 
จิตรวมไปก็มีปัญญารู้เห็นสภาวะ 
ความเปลี่ยนแปลง ความหมดไปดับไป 
จนก้าวไปสู่วิมุตติความหลุดพ้น 
อย่างนี้เรียกว่าเป็นปัญญาวิมุตติ 
คือหลุดพ้นด้วยกำลังของปัญญา
ที่ไม่ได้ทำสมถะมาก่อน ไม่ได้เจโตวิมุตติมาก่อน 
แต่ทำปัญญาโดยเฉพาะ 

พระอาจารย์สุรศักดิ์ เขมรังสี

Image by dermatz_fotografie from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา



มีใจเหมือนอยู่ในสถานภาวนา



จากหนังสือ เพียงแค่รู้สึกตัว โดย พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

ทิฏฐธรรมสุขวิหาร



เมื่อเธอสามารถนำใจของเธอ
กลับมาสู่กายของเธอ
และดำรงอยู่อย่างตั้งมั่น
ในปัจจุบันขณะ
เธอจะตระหนักรู้ว่า
เธอมีเงื่อนไขมากมาย
ที่ทำให้เธอมีความสุข
มากกว่าที่คิดไว้เสียอีก
นี่คือ ทิฏฐธรรมสุขวิหาร

ท่านติช นัท ฮันห์

Image by Daria-Yakovleva from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

กายมันฉลาด...แต่ใจมันโง่


กายมันฉลาด...แต่ใจมันโง่
อาหารบูดๆ เน่าๆ
กายเราไม่ยอมกินเข้าไป
แต่อารมณ์บูดๆ เน่าๆ
ใจเรากลับกินเข้าไปอยู่เรื่อย

พระอาจารย์ประสงค์ ปริปุณฺโณ

Image by Daria-Yakovleva from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา


ผู้มีสมาธิมั่นคง



ชีวิตของคนเรานี่ เป็นอยู่ด้วยพลังของสมาธิ
ผู้ที่ทำอะไรจับจด จับโน่นวางนี่ ไม่เอาจริงเอาจัง คือคนขาดสมาธิ
แต่ว่าท่านผู้ใด ทำอะไรอาศัยสัจจะความจริงใจ
ประพฤติสิ่งใดให้ได้สิ่งนั้น
ผู้นั้นได้ชื่อว่าเป็นผู้มีสมาธิมั่นคง
แม้จะยังไม่ถึงสมาธินาน
ได้ฌานได้ญาณอะไรก็ตาม...

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย

Image by Ylloh from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา


สาระไม่มีในขันธ์


พระพุทธเจ้าตรัสว่าสาระไม่มีในขันธ์ 
แต่เราไม่ฟังท่าน ไปให้สาระในขันธ์ 
ขันธ์เบาๆ จึงกลายเป็นของหนัก 
เลิกให้สาระ คือเลิกคิดว่า
มันเป็นขันธ์ของเรา เราคือเจ้าของขันธ์ 
ขันธ์มันทำก็ไปแย่งไปตู่ว่ากูทำ 
แบบนี้จะไม่ทุกข์ได้อย่างไร

สมสุโขภิกขุ

Image by Illuvis from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา


ใจไม่ไหลไปด้วยก็พอ


จากหนังสือ เพียงแค่รู้สึกตัว โดย พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา


เป็นสักแต่ว่า อยากหรือไม่อยาก


ความอยากหรือไม่อยากนี้ มันมีอยู่ตลอดเวลา 
แต่สำหรับผู้มีปัญญานั้น
อยาก ก็ไม่มีอุปาทาน
ไม่อยาก ก็ไม่มีอุปาทาน
เป็นสักแต่ว่า อยากหรือไม่อยากเท่านั้น 
ถ้าพูดตามความจริงแล้ว 
มันก็เป็นแค่อาการของจิต 
อาการของจิตมันเป็นของมันอย่างนั้นเอง...

หลวงปู่ชา สุภัทโท

Image by graham5399 from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา



สิ่งอันใดวางลง นั่นแหละ คือ ธรรม


ในโลกนี้ มันต้องใช้
สิ่งที่เขาเรียกว่า ปัญญา รู้คิด และ ปัญญา รู้จำ
แต่ในทางธรรม มันกลับกัน
ความรู้ทั้งหลายเหล่านั้น ล้วนต้องวางลงก่อน
สิ่งอันใดยึดอยู่ ไม่ใช่ธรรม 
สิ่งอันใดวางลง นั่นแหละ คือ ธรรม
เพียงแค่มีหรือรู้ แต่ไม่ได้เอามาเป็นเจ้าของ

พระอาจารย์ปกรณ์นันทน์ ฐิตธัมโม

Image by ajs1980518 from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา