พระอรหันต์ท่านก็มีความคิดเห็น



จากหนังสือ เพียงแค่รู้สึกตัว โดย พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

กิจเดียวที่พึงทำคือ รู้



พอขุ่นข้องใจขึ้นก็เพียงแค่รู้เท่านั้น ไม่ต้องวิเคราะห์หาเหตุ 
จะอีกนานแค่ไหน ก็เพียรรู้มันไว้เท่านั้นเอง 
ก็แค่รู้ว่ามีความปรุงแต่ง หรือรู้ว่าจิตยินดียินร้ายก็ได้ 
รู้ไปอีกเดี๋ยวมันก็ดับ เป็นไปตามกฎอนิจจัง 
รู้ไปเรื่อยๆ จนฉลาดพอที่จะปล่อยวางมันลงไปได้ 
ความฉลาดที่เกิดจากการรู้ มันยิ่งกว่าที่เกิดจากความคิดวิเคราะห์ 
มันสามารถปล่อยวางได้อย่างแท้จริง 
ดังนั้นกิจเดียวที่พึงทำคือ รู้
หลักการภาวนา....เราไม่ได้พากันมาภาวนาเพื่อทำจิตให้ดี 
จิตย่อมมีทั้งดีและไม่ดีไปตามเหตุปัจจัย 
ที่ต้องทำก็คือ จิตดีให้รู้ว่าจิตดี 
จิตไม่ดีก็ให้รู้ว่าจิตไม่ดี 
หยุดหานั้นดี แต่อย่าหยุดรู้

อ.สุรวัฒน์ เสรีวิวัฒนา

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

ถ้าจะฝึกเพื่อให้ “ไม่เกิด” ก็ฝึก “การรู้สึกตัว”



สังเกตให้เห็น อาการที่จิตมันวิ่งเข้าไปยึดนั่น ยึดนี่..
ตรงนี้สำคัญนะ..เพราะตอนที่เรากำลังจะหมดลม
จิตมันจะวิ่งพล่าน เพื่อจะหาที่เกาะ ที่ยึด
หมายความว่ามันจะสร้างภพสร้างชาติต่อ..
ถ้าเราจะฝึกเพื่อให้มัน “ไม่เกิด”
ก็ฝึก “การรู้สึกตัว” ไม่ให้มันเข้าไปเกาะเกี่ยวกับอะไร
รู้สึกตัวไว้ รู้สึกตัวไว้ อย่างที่หลวงพ่อคำเขียนพูดว่า
“อยู่กับความไม่เป็นอะไรนั่นแหละ”

พระอาจารย์ครรชิต อกิญจโน

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา