พวกเรายังมีความเข้าใจผิดในคำว่า
ปฏิบัติให้มันข้ามเวทนาไปได้ จึงจะพ้นจากทุกข์
คำว่าเวทนามันไม่ใช่ว่า ทำไปให้มันพ้นความเจ็บปวด
ที่มันเกิดขึ้นมาในกาย ในเวลาพวกเราทำความเพียรอย่างนั้น
...เป็นเวทนาที่พวกเราได้เสวยอารมณ์ที่มันเกิดขึ้นมา
ในเวลาอายตนะภายในและภายนอกมันมากระทบกันเข้าแล้ว
เกิดความดีใจหรือเสียใจ หรือไม่ดีใจไม่เสียใจ
เกิดขึ้นมาแล้ว ให้พวกเราเอามาพิจารณาดู
ให้มันรู้มันเห็นไปตามความเป็นจริง
แล้วก็วางลงสู่ไตรลักษณ์
ไม่ได้ยึดได้ถือไว้นั่นแหละจึงเรียกว่า "ปฏิบัติข้ามเวทนา"
หลวงปู่คูณ สิริจันโท
