บริกรรมพุทโธต้องมีสติ



          การบริกรรมพุทโธเป็นการกระทำภายในใจ ต้องมีสติกำกับในการบริกรรม ไม่ใช่บริกรรม พุทโธๆ แต่ไม่มีสติกำกับ ถ้าหากว่ามีสติควบคุม ก็จะไม่หลงลืม แล้วการบริกรรมพุทโธนั้นก็จะมีความละเอียด หรือมีความสดใสเพิ่มขึ้น เป็นลำดับๆ พุทโธกับสติ ก็มีโอกาสที่จะรวมเป็นอันเดียวกัน

                                                                                                หลวงปู่แบน ธนากโร

ไม่มีใครมอบความไม่กลัวให้แก่เธอได้



          ไม่มีใครมอบความไม่กลัวให้แก่เธอได้ ต่อให้พระพุทธเจ้าประทับอยู่ด้วยในขณะนี้ข้างๆ เธอก็ตาม เธอต้องฝึกปฏิบัติและรับรู้ด้วยตัวของเธอเอง ถ้าเธอปฏิบัติเจริญสติจนเป็นนิสัย เมื่อความยากลำบากเกิดขึ้น เธอจะรู้ได้ด้วยตัวของเธอเองว่าต้องทำเช่นไร

                                                                                                      ท่านติช นัท ฮันห์

อุปาทานขวางธรรมชาติธรรมดา



ทุกสิ่งทุกอย่างมันเป็นธรรมชาติธรรมดา 
อุปาทานนั่นเองที่เป็นตัวไปขวาง
กระแสของธรรมชาติธรรมดา 
ขวางไว้ก็ได้แต่เพียงทุกข์เป็นผลตอบแทน

พระอาจารย์ชุมพล พลปญฺโญ

การละกิเลสต้องบวชใจ



นักพรต นักบวช นักบวชชีทั้งหลายนั้น ไม่ใช่เครื่องละกิเลส
การละกิเลสนั้น ต้องมาบวชใจ
ผู้ที่บวชที่ใจได้นั้น ไม่จำเป็นต้องมาปลงผม ห่มผ้า 
ก็นับว่า บวชใจได้แล้ว
การปฏิบัตินี้มันสำคัญที่จิตเป็นหลัก ไม่ได้สำคัญที่เครื่องแบบ
บวชไปแล้ว แต่ไม่ได้ปฏิบัติก็หมดความหมาย เป็นเพียงผู้ใส่เครื่องแบบเท่านั้น
แบกไปให้กิเลสมันเล่นหัวอีกทางหนึ่ง
เราทั้งหลายเองก็เช่นกัน
ถ้ามัวไปสำคัญหมายแต่เครื่องภายนอกนั้น ไม่ทำภายใน
ก็จะไปไม่ถึงนั้นล่ะ

พระอาจารย์ชายแดน สีลสุทโธ

ภพเป็นที่ตั้งแห่งทุกข์



อุจจาระก็ตาม ปัสสาวะก็ตาม
แม้เพียงเล็กน้อยก็มีกลิ่นเหม็นฉันใด 
ภพแม้เพียงเล็กน้อยก็เป็นที่ตั้งแห่งทุกข์ฉันนั้น 
ยังมีภพอยู่ตราบใด ก็ยังมีภัยคือทุกข์อยู่ตราบนั้น

โลกสูตร